Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
32 rozkoszne minuty :)

Poniedziałek, 14 marca 2016

W ubiegły piątek zakończyłam pierwszy etap rehabilitacji porządnym upadkiem w szatni. Wyleciał mi z ręki telefon, chciałam go złapać i wylądowałam tyłkiem na piętach. Nogi zgięły się jak dwa scyzoryki. Zawyłam z bólu, a z oczu pociekły dwie duże strużki łez. Rehabilitant Kamil przybiegł z workami lodu, o gimnastyce tego dnia mowy nie było. Wróciłam do domu, a późnym popołudniem zaliczyłam wizytę u lekarza. Od teraz kolejne 3 tygodnie "naprawiania kolana" i zwolnienie lekarskie do 1 kwietnia.

Dzisiaj wstałam bardzo wcześnie, piękne słonko nie dało spać. O 6.00 wyszłam przed dom, bo nie wierzyłam, że o tak wczesnej porze jest tak cudnie na zewnątrz. Potem "zaliczyłam" rehabilitację i popędziłam na kijki. "Popędziłam" - dobre, ha, ha... Dogadałam się z moją rehabilitantką, że spróbuję pochodzić z kijkami. Mogłam przejść 2 km, na tyle pozwoliła mi Agnieszka. Poprosiłam Jurka o asekurację, tak na wszelki wypadek. Obiecałam być rozsądna. Jurek był blisko, kręcił się w pobliżu samochodem.

Zapięłam kijki, włączyłam endomondo i ruszyłam. Zrobiłam parę próbnych kroków, było ok. Pomachałam Jurkowi, pokazałam, że wszystko w porządku i poszłam w siną dal. Do końca życia nie zapomnę pierwszych kilku metrów. Poczułam się jak ptak, który po latach odzyskuje wolność. Niesamowite uczucie, i jeszcze to wciąż świecące słońce, co za dzień :)  Weszłam do lasu, a tam dywany śnieżyczek i przylaszczek. Cudeńka :) Jak dobrze, że potrafimy cieszyć się z małych rzeczy, które budują nasz wielki świat :) Rozkręcałam się z minuty na minutę. Był moment, że trochę mnie poniosło. Opamiętanie przyszło, gdy za plecami usłyszałam "Kochanie, wsiadasz???". Jeszcze nie - odpowiedziałam. Zwolniłam, bo kolano przypominało o sobie. Przeszłam całe 3 km ze średnią prędkością 5.87 km na godzinę. 32 minuty nadludzkiej rozkoszy. Jurek czekał pod cerkiewką, a ja o mało nie oszalałam z radości . Dałam radę, kolejny raz dałam radę. Gloria !!!

Jutro kontrolna wizyta u okulisty. Może potem znajdę chwilkę, by rozejrzeć się za lepiej amortyzowanym "ogumieniem". Trzeba dbać o kopytka :) Miłego wieczorku drogie Panie, bądźcie szczęśliwe .