Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nowa pasja :)

Poniedziałek, 07.07. 2014

Powoli przyzwyczajam się do zmian. Układa się moje nowe (przejściowe) życie. Wszystko idzie w dobrym kierunku i oby tak dalej . 

Zapragnęłam wrócić do kijków. W ubiegły wtorek obudziłam się wyjątkowo wypoczęta i postanowiłam, że zaraz po pracy zmobilizuję siostrę i pomaszerujemy do starej cerkiewki. Mieszkam teraz w innej części miasta i kuszą mnie tamtejsze okoliczne atrakcje. Nie do końca zdawałam sobie sprawę z odległości. Oceniałam, że w obie strony jest jakieś 5 - 6 km. Włączyłyśmy endomondo i w drogę. Już w połowie trasy wiedziałam, że trochę przesadziłam. Przemaszerowałam ponad 9 km. Po miesięcznej przerwie i z niezbyt zdrowymi kolanami wybór trasy okazał się czystą głupotą. Ledwie doczłapałam się do domu. Następnego dnia wstając z łóżka płakałam z bólu . Nie mogłam doczekać się 15.30. O tej godzinie w każdą środę biorę zastrzyki w kolana. Doktorek zobaczywszy mnie poważnie kulejącą zdenerwowany zapytał co mi się stało? I opowiedziałam mu o swoim wczorajszym wyczynie. Zakazał absolutnie biegania i kijków. A jeśli już coś muszę to tylko rower. I masz babo placek .

Wczoraj żal było siedzieć w domu. Wyjęliśmy rowery i pojechaliśmy do rodziców poleniuchować w ogrodzie. Potem wycieczka rowerowa na naszą budowę. Wszystko rozsądnie, z przystankami i niewielkimi przerwami. Kolanka trochę bolą, ale zdecydowanie mniej. Nie wyobrażam sobie takiego lajtowego, trochę jak w zwolnionym tempie trybu życia. Ja muszę być zdrowa i sprawna. Już kombinuję co zrobię, gdy zastrzyki kolagenowe nie pomogą. A wszystko wskazuje na to, że jednak nie pomogą.

Górki czekają, kijki czekają, imprezy letnie zachęcają, by podnieść tyłek i zahulać, a tu dooo...pa blada. Nie da rady . Ale tylko na razie - bo wciąż nie poddaję się i szukam innych możliwości. Najchętniej wyhodowałabym w słoiku na parapecie nowe stawy kolanowe z własnych komórek macierzystych i wymieniłabym w jakimś dobrym serwisie. Koniec biadolenia!!!  Jest jak jest, trudno. 

Domek buduje się trochę wolniej niż planowaliśmy. Czasem pogoda płata figla i nie wszystko da się zrobić na czas. Ale każdy etap robót cieszy mnie jak maluszka fajna zabawka. Ostatnio wybierałam kolumny. Zwiedziłam całą okolicę, obejrzałam dziesiątki domów, by umocnić się w przekonaniu, że dobrze wybrałam. I właśnie wczorajsza wycieczka rowerowa na budowę była po to, by zobaczyć zamontowane kolumny. Według mojej oceny są idealne. Piękne, doryckie z ładną bazą i głowicą. Nieprzesadnie zdobione, zachowujące prostą formę. 

Każdy etap budowy skrzętnie dokumentuję. Robię zdjęcia i notatki. Budowa domu wymaga od inwestora dużej wiedzy technicznej i odpowiedniego przygotowania. Czytam, czytam i czytam. Odwiedzam portale, na których mogę w rzetelny sposób dowiedzieć się wszystkiego, co mnie interesuje. I nie ukrywam, że coraz bardziej wciągają mnie takie tematy i coraz bardziej mi się to podoba. Buduję dom o wdzięcznej nazwie Nałęczów. I nie byłabym sobą, gdybym nie wniosła zmian w projekcie. Ale o tym innym razem. Poniżej link do strony, na której możecie moje Dobre Duszki zobaczyć chałupkę. A tak przy okazji zapytam Was, które wybrałybyście okna do domu białe, czy ciemniejsze np. orzechowe. Ja już mam swojego typa, ale lubię się upewnić i chętnie rozważę Wasze opinie .

http://www.kbprojekt.pl/495/naleczow

                     Pysiam jak zwykle czule i do następnego razu :)