Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sierota

i wcale nie Marysia, tylko ja...pała durna. Planowałam pierwszy, tegoroczny wypad do Źródeł. No ...głupia baba...raz ulitowałam się nad jękami małża ( może będzie mi to policzone w skierowaniu do piekła) a dwa przez te jęki sprawdziłam pogodę ...a tam na stronce ...duże zachmurzenie. No to wyłączyłam budzik, który już nastawiłam na " cióstą" i poszłam spać. Oczywiście obudziłam się o 2 i koniec, koniec spania.O 5 26 stwierdziłam, że skoro mam mieć kijową pogodę to idę spać i wyłączyłam pikadło, kiedy obudziłam się po 8 i zobaczyłam słońce na lekko zachmurzonym niebie to mało nie pękłam ze złości. No ale ...pośniadałam, odziałam buciki i polazłam do parku, czym sobie trochę poprawiłam humor. Spotkałam dzięcioła ( kurde człowieki go wystraszyły, a miałabym więcej pięknych ujęć, ale i tak mi się udało!!), potem zauważyłam sikorkę na " karmidle" i tu też mało nie pękłam ze złości ...bo komórką nie dało się tak przybliżyć a nikuś...nieczynny. Jak najbardziej miałam zapas " bakterii" ale kupiłam jakiś fajans...który się rozładował po 20 zdjęciach...więcej baterii tej firmy i w tym sklepie nie kupię. Dobrze, że to się stało po ponad połowie wędrówki i w parku, bo jakby mi się to stało w puszczy to wiązanka " pieśni dowolnoludowych" by mi z ust nie schodziła. Reasumując...dzień pół na pół, mam zamiar go sobie bardziej umilić po południu. Tym czasem ...borem lasem...a dokładniej ...Krakowem.

I tymi barwnymi akcentami żegnam się z wami , życząc miłego, niedzielnego popołudnia. Pełznę sobie moje umilić jeszcze bardziej. Ahoj!!!