Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ogóry poszły w ...

park, a ja za nimi. Poleciałam z nikusiem po 7 , cholerka nie myślałam że przylezę po ponad 4 godzinach , z 1100 zdjęciami  i bolącym kregosłupem i brzuchem ( bo mięśnie przecie słabiutkie ...oj słabiutkie mimo truchtania i podciągania łap) ale com widziała to moje i nikt mi tego nie zabierze a i podzielę się .  A przeżywałam dzisiaj ekstazę ...przepiękne ptasie śpiewy ( wywlekłam smarkfona i nagrałam kilka pieśni) i żabie rechoty tyż.  Na moich oczach zimorodek zapolował...i umknął ze zdobyczą, to było coś pięknego , niestety nie zdążyłam tego uchwycić ale ... wiem gdzie poluje więc może mi się uda go złapać ..kiedyś. Widziałam  karmienie ptaszątek ...kwiczołka i szpaczątek.  Widziałam śniadające ptaki a w zachwyt , połączony z szacunkiem wprawił mnie szpak. Dzięki " karmiącemu" zobaczyłam gdzie jest gniazdo. Raz sfotografowałam ale nie udało mi się samego procesu napychania głodnego dzioba pstryknąć i poszłam dalej, wracając skręciłam do drzewa w nadziei że okazja się powtórzy i zobaczyłam dorosłego szpaka siedzącego nad gniazdem z robaczkiem w dziobie ...siedział i nie podlatywał do dziecek..widać nie chciał zdradzić gdzie one są , w pewnym momencie poderwał się i odleciał a ja zostałam i dalej cykałam małe zbóje. Wróciłam jęcząca ale szczęśliwa , przy okazji zaczepiona przez kilka osób, przekazano mi uwagi na temat " złego" w parku i będzie szykowany kolejny list do UM z uwagami co do robót parkowych i stawu. Teraz siedzę i obrabiam zdjątka ..i tak mi minie dzień. Zatem ...dzisiaj w programie ptasie maluchy. 

Miłego niedzielnego popołudnia i wieczoru ...ahoj!!!