Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hmm hmmm

ale numer. Wróciłam dzisiaj do domu z zamówieniem na Boże Narodzenie, tak, tak, nie przepatrzyłyście się ....pani, której na sobotę piekłam malinową chmurkę zamówiła 6 blach ciast na święta, w tym 2x malinową chmurkę, która im baaaaaaaaaardzo smakowała, nawet kobieta mi dała maliny, żebym je zamroziła dla niej dla ciasta. Zresztą to nie koniec dzisiejszych zamówień bo Długoręka zamówiła sobie ..chlebki. A w ogóle to dzisiaj mam dobry dzień ...polazłam do Fajnego sklepu ( taka nazwa) w piątek kupiłam tam serbrny wazon ( nowochałupowy) na który od dawna chorowałam a do tego wazonu kupiłam śliczne kwiaty ...ze szkiełek i delikatnych drucików, no i w oko mi wpadły róże...ale że dużo wydałam w piatek, a chodzę koło tego sklepu dwa razy w tygodniu to poszłam dzisiaj. Myślałam o tych różach ...na cmentarz, ale jak je kupiłam cudne, kremowe ( były jeszcze piękne białe, leciutko różowe i ciemnoczerwone) , to kilka osób mnie zaczepiło na ulicy, gdzie kupiłam takie piękne kwiaty, przy czym ludzie myśleli że to ..żywe kwiaty . No i tak sobie z nimi maszerowałam spotkałam kilka znajomych osób i zostałam opier...niczona że chyba zwariowałam, że takie kwiaty chcę postawić przy grobie, żeby złodzieje zarąbali. No dobra uległam...mam wysoki wazon i róże zostaną w domu ( matko kiedyś nienawidziłam sztucznych kwiatów, ale teraz są tak cudne), a do tego idzie zima, bardzo lubię mieć kwiaty w wazonie, ale jak zimą je kupuję i przywożę do domu ..to przeżywają szok termiczny i szybko mi zdychają...a te będą bezpieczne. A tak poza tym będę się w niedzielę odchamiała bo poszłam do MCK i kupiłam bilet na wirtualną podróż w 3D po galerii Uffizi , a co...kulturzyć się trza...nie tylko kurzyć. I to by chyba było na tyle.....muszę teraz pomyśleć jaki repertuar ciasteczkowy zaproponować pani na święta. No to idę myśleć . Miłego popołudnia , pogoda cudna i nawet dość ciepło się zrobiło. Piękny koniec lata.

Podobno anioły nie płaczą...

Rozsuwając co rano koronkowe firanki chmur

 Przeciągają się miękko w łaskoczących promieniach słońca

Chwytają w dłonie blaszane konewki

I podlewają błogie uśmiechy pękające w doniczkach 

Siadają na gałęziach rajskich jabłoni

Machając beztrosko bosymi stopami patrzą na swoich podopiecznych

O zmroku wciskają się cicho w kąt

Łakomie słuchając szeptów pełnych próśb ... Aniele Stróżu mój

 Jeden z nich wymyka się nocą

Kładzie głowę na mej poduszce łkając cicho z tęsknoty za grzechem

A podobno anioły nie płaczą...