Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nowa rzeczywistość

...czyli pierwsze godziny starszości , albowiem jako urodzona w godzinie leni czyli 11 05 niedawno rozpoczęłam nowe dla mnie życie. Tak naprawdę to zaczęłam je o 3 z minutami, no myślałam że jajo zniosę i do tego ...na twardo kto normalny budzi się o takiej porze ....no nikt, tylko wampiry, wilkołaki i strzygi no może jeszcze upiory, turlałam się i turlałam w pieluchach, aż wreszcie po 4 postanowiłam , nie ma co, skoro ślepia się nie chcą zamknąć to ja popracuję....uczyniłam jasność, wzięłam laptoka na klatę....poczytałam trochę wiadomości i doszłam do wniosku , że nie chce mi się pracować, więc sprzęcior postawiłam sobie obok siebie, zawinęłam się w kołdrę i ....usnęłam. Obudziłam się o 8 , jeszcze nie zdążyłam ściągnąć śpiącej odzieży a tu mi wpadła z pieśnią na ustach Długoręka siostra....śpiewała i śpiewała i śpiewała tak długo , że nie pozostaje mi nic innego jak żyć co najmniej 400 lat - jak żółw z Galapagos, proporcjonalnie do długości śpiewu...naparzyłam kaffy, dałam ciastka, a potem poleciała tyrać, jak to ma w zwyczaju. A ja zasiadłam do ładnie nakrytego stołu, podziękowałam za życzenia, które doszły do mnie różnymi drogami, ale jak to mawiają wszystkie drogi prowadzą do mła  przynajmniej dzisiaj . Teraz zaszyłam się podkołdernikowo bo mi zimno jak diabli, którzy, mam taka nadzieję, nie przyniosą mi żadnych gości w ciągu najbliższych dwóch godzin, potem mogą....nawet taczkami przywieźć albo i wozem drabiniastym. Postaram się nie zasnąć...bo mi Paszczur starszy zameldował że mam czekać na kuriera , no to postaram się szczekać, a może i na jego widok ...biodrami zamerdać...bo wypustki ogoniastej nie posiadam. Na koniec wrzucam obiecanego Malakoffa 

i kontynuuję akcję " zagrzej się sama, bo nikt tego za ciebie nie zrobi" . Miłego dnia czekolady i kosmonauty 

Właśnie mi kurier przywiózł fiatuszki od Paszczura I