Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Oszukana przez pogodę 😠

Nasza tradycja wyjeżdżania w góry, pierwszego dnia świąt i zostawania tam do Nowego Roku wygasła, bo przez kolejne lata wracaliśmy wcześniej, pogonieni deszczem, błotem i mgłami. 

Tym razem czekałam rozsądnie do ostatnich dni, kawałka słońca w prognozach nie zobaczyłam więc mentalnie naszykowałam się na miejscowe przyjemności. 

A dzisiaj już z korpopracy, zerkałam szybciutko w kamerki, a tam niebo niebieskie, śniegu dużo..., ech życie😠. Ale obiecaliśmy sobie tygodniowy wyjazd w Beskidy luty/marzec, jak tylko będzie pogoda, jak lubię najbardziej - puste góry - od schroniska do schroniska..

Poniedziałek: 20 km rower 0,5h siłownia, po pracy koloryzacja włosów, a po nocy - pieczenie piernika. Test jakości ciasto przeszło z łatwością, chociaż S. podważał go trochę, że próba tylko z jednej strony jest niepełna, trzeba przetestować też od drugiej .

Wtorek: 30 km rower, bo 10 przed pracą (chciałam, nie musiałam - praca zdalna) po parku, potem na Wigilię do rodziny mojego syna też rowerem. Wszystko co trzeba, ładnie w sakwach ułożone, prezenty, eleganckie ubranie, piernik i sałatka.

Waga zmierzona - stabilne, letnie 51 kg. I stabilne ponad 39 kg mięśni!

Te Wigilie są baśniowe. Duża żywa choinka, piękne dekoracje, niektóre z historią, jedzenie do którego nikt nie zmusza. Wszyscy są tam szczupli i przy stole siedzi się tylko na początku, potem są kolędy, pokaz zdjęć, opowieści. Momenty uroczyste i masa śmichów-chichów i przytulanek. Wypatrywanie Mikołaja, wymarzone prezenty. Czas dla mnie bezcenny.

Ja dostałam od S. cudną włóczkę, kosmatą z alpaki, w "moim" burozielonym kolorze, idealną na prosty piórkowy sweterek.

Sama zrobiłam dla mojej synowej skarpetki - LIttle Brain, wersja już druga, tym razem w kolorach idealnie kubusiowych. 

Kolejne dni to już we dwoje z S. = luz, spokój, coś jak mini wakacje 🥶🚴‍♀️

Środa: 20 km rower - morsowanie (delikatne 6 minut, bo pojechałam tam na rowerze) - 25 km rower, już po śniadaniu. Jaką ogromną widać zmianę w mojej okolicy 👍. Jest dużo mniej dekoracji, jest cicho, strzelania prawie wcale. A w parkach rano pierwszego dnia świąt, byli biegacze, rowerzyści, dwa (ze mną włącznie) morsy, masa osób z pieskami, kiedyś to bardziej panowie z czerwonymi nosami się snuli. Jest czysto!

Czwartek: jak w środę - 20 km rower - morsowanie (delikatne 6 minut, bo pojechałam tam na rowerze) - 25 km rower, już po śniadaniu. Dwa malowane kamyki znalazłam i odkryłam, że jest też forma tej zabawy w aplikacji, ale to już coś zupełnie innego.

Piątek: 20 km rower i praca zdalna.

Książka The Blue Hour (jeszcze nie wiem czy ją lubię), film Anora - niezły, ale jak dla mnie to taki, co przykuje moją uwagę, rozbawi, a za chwilę już o nim nie pamiętam..