Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
co sie dzieje?

Zaczynam miec niezdrowe podejscie do mojej skrzynki mailowej.
Sprawdzam ja co pol godziny jak nie czesciej,  zanim nacisne enter bledne...chyba ze strachu czy odpisal czy tez nie,a jesli tak to co i czy ...oj non stop
Jak juz maila dostane robie sie czerwona,czuje ze podnosi mi sie ciesnienie ,rosnie adrenalina.
Czytam.....zaczynam kwiczec ze szczescia jesli dostaje cos pozytywnego (zwykla duperela np mozemy sie spotkac, lub  jak widze te trzy kropki ...cokolwiek )
jestem nim otumaniona.
Czuje sie jak 4 lata temu kiedy to na zaboj zakochalam sie w pewnym mezczyznie ( nie wyszlo, on chyba nie byl tak zainteresowany).
Czuje doslownie i w przenosni ze mam motyle w brzucxhu.
Czuje ze nie moge opanowac myslenia o nim i ze dalabym bardzo wiele zeby sie mna interesowal.
Chce zeby dobrze o mnie myslal,piszac maila (zavbiera mi to okolo godzine ,dwie ale i tak dwa dni naprzod juz mysle co mu odpisac -spinam sie jakbym miala...no wiecie hehe)
Staram sie zeby nie zoorientowal sie iz jest mi tak bliski,wazny.
Chyba do konca nie wychodzi?/
W mailach uzywam dziwacznych stylow ,np raz formalny,potem zartobliwy, przyjacielski.Gmatwam sama siebie.
Czuje ze mam skrzydla kiedys dostaje od niego wiadomosc.
Lamia mi sie gdy nie odpisuje dwa dni....i spadam bolesnie na ziemie...

Radzicie mi by to wszystko przemyslec co w zyciu wazne,  itd.
Macie 100 procent racje ,ale jest jedno male ale ....
ja ze swojego zwiazku  nie zrezygnuje,nie moge.Nie chce skrzywdzic mojego faceta i samej siebie.
A od "xxx" oczekuje tylko zainteresowania ,przyjazni. Nie wiem czy chociaz tyle jest w stanie mi dac.
Czasami mam takie dni ze wiem ze zrobila bym wszstko zeby tylko z nim byc.
Ale potem mysle o swoim zwiazku i wiem ze to moja oaza spokoju i stabilnosci z ktorej nie zrezygnuje bo za bardzo sie boje