Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 61 Fatalny dzień

Witajcie 

      Nie tak miał wyglądać ten dzień... Teraz już troszkę uszło ze mnie powietrze i złość, ale do popołudnia nie było wesoło. Wczoraj umówiłam się z mamą na mszę, na Popielec. Wszystko dogadane, odwożę córkę M na praktyki i jadę po mamę  do kościoła. Rano dzwoni M, że muszę gdzieś podjechać o tej i o tej godzinie... Pytam czy nie mogę o innej godzinie.. Okazało się, że nie. Wkurzyłam się. Odwiozłam młodą, potem mamę do kościoła i pojechałam , tam gdzie miałam. Później wkurzyłam mnie jeszcze jedna sytuacja, ale o tym nie chcę pisać. Później dzień tak się potoczył, że nie mogłam iść na inną mszę. 

     Ja nie jestem jakoś specjalnie wierząca... ( mieszkam przy kościele, msze słyszę w tygodniu dwa razy dziennie, a w niedzielę 4 razy) Ale czasami potrzebuję iść do kościoła, pobyć sama ze sobą. Pomyśleć, podumać, pomodlić się. Od czasu do czasu jest mi to po prostu potrzebne. Ale staram się chodzić do kościoła w takie dni jak ten.... w takie główne święta. Tym razem się nie udało. Trudno :( 

     Ogólne samopoczucie teraz już lepsze i liczę, że jutro będzie dobrze. Posiłkowo dzień hmmm bez szału. Może nie było mięsa, był dzień postny...a raczej słodyczowyyyyyy oj bardzo słodyczowy :( Ułożyłam na jutro już jadłospis, oby to był dobry dzień i oby wróciło liczenie kalorii. Muszę do tego wrócić, bo waga stoi :( Ale wszystko w swoim czasie. Woda ładnie pita, o tym nie zapominam i nie mam  z tym problemu. Aktywność kuleje, ale liczę że jutro coś ruszy. 

    Pamiętajcie, aby się nie poddawać. Trzymam za Was kciuki. Powodzenia. Spokojnego wieczoru. Pozdrawiam :) :*