Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nic ciekawego:D podziekowania

Chciałam podziekować Wam dziewczynki za ocene mojej sylwetki, chciałabym sie sobie podobać i zaakceptować w 100% to jak wyglądam ale chyba nie potrafię;/ Myśle że to jakaś pozostałość po zaburzeniach odżywiania które kiedys miałam, i myśle że chyba jeszcze mam....że to gdzieś siedzi w mojej psychice. Bo niby jem ok 1700-1800kcal, ćwiczę i wiem że nie jestem gruba ani wychudzona, ale jednak coś jest nie tak jak powinno. Boje sie spontaniczności....jesli np. wyskoczy mi jakieś wyjście do miasta które powiedzmy zajmie mi 2h, a za 1h wypada pora na mój obiad,II sniadanie czy inny posiłek to robie problem jakby nie wiem co się działo, bo w mojej głupiej głowie wmawiam sobie że to juz zaburzy mój metabolizm itd., że bedzie za duży odstep czasu, tak samo w drugą stronę, jesli np. musiałabym coś zjeść po 2h od ostatniego posiłku to tez wielki problem bo znowu za krótko...nawet jesli czułabym głód. Albo np. wole siedzieć w domu niż wyjśc ze znajomymi bo np. musiałabym iść na piwo którego nie zaplanowałam w moim jadłospisie i to już zaburzyło by moją diete itd. Wiem chore ale nie moge sobie z tym poradzić, sama nie wiem czego chce. I w ogole mam dzisiaj straszny humor, źle się czuje, czuje że tyje i że ćwiczenia nie przynoszą żadnych efektów. Dobra koniec smęcenia ide poćwiczyć troszkę.

A w następnym wpisie pokaże Wam jak wyglądałam przed odchudzaniem. Buźka;*