Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
porównanie wrzesień 2014 i styczeń 2016

Dziękuję, to miłe.

Dziękuję, jeszcze trochę powalczę

Też myślałam, że tylko w telewizji tak można, z zastępem psychologów, dietetyków i trenerów...

Dzięki :)

Dzięki :)

Miło mi. Miałam wątpliwości czy coś z tego odchudzania będzie, ale jakie miałam wyjście? Zaczynałam czuć oddech kostuchy na karku....

Dzięki, wiek metaboliczny początkowo 62 lata, obecnie 44.

Dzięki, najtrudniej na finiszu :)

Dzięki piękne, trwało to trochę, ale było warto

Zaczęłam od wagi 167 kg, obecnie ważę 85 kg (było już 82, ale zrobiłam sobie małe wakacje od diety i ćwiczeń :)

Determinacja była duża, Kilka razy zabolało mnie w klatce piersiowej i pomyślałam że umieram. Przyznałam się sama przed sobą, że potrzebuję pomocy, Poszłam do dietetyczki - dowiedziałam się co jeść, poszłam do psychologa - dowiedziałam się jak jeść, Od następnego dnia zaczęłam wprowadzać ich rady w życie, małymi krokami. Najpierw ustalenie stałych pór posiłków, potem uspokojenie jedzenia, powolne gryzienie kęsów. Potem zredukowałam wielkość porcji, w końcu zaczęłam liczyć kalorie i komponować posiłki tak aby mieścić się w limicie kalorycznym. Miałam chwile słabości, ale w końcu wracałam na właściwą drogę, Teraz, po dwumiesięcznej przerwie chcę wrócić znowu i dokończyć dzieło.