Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dobra mina do złej gry.

Misie i Szproteczki Moje Kolorowe.

      

Ten obrazek mówi wszystko.

Dobrze było, ale się spieprzyło i na dzień dzisiejszy wszystko jest na nie.

Dieta znowu kuleje, ćwiczeń brak, humor kiepski. 
W domu bałagan, w zlewie fura naczyń w koszu kupa prasowania, na meblach kurz że można pisać.
Do pracy nie chce mi się chodzić.
Drugi tydzień po urlopie, a ja nie mogę wpaść w rytm.
Do tego wszyscy dokoła mi współczują i ciągle pytają jak się czuję i jak sobie radzę.
A ja, ja po prostu nie chcę o tym rozmawiać, może nie tak. Nie chcę o tym rozmawiać ze wszystkimi. 
Nie czuję takiej potrzeby, a jeszcze jak słyszę tekst:" Mama ci zmarła, siostra już kilka lat nie żyje, ojciec też, jaka ty biedna sama zostałaś" to ma ochotę zacząć krzyczeć! 
Wiem doskonale jak to wygląda, jestem  tego świadoma, nie trzeba mi tego przypominać i w kółko powtarzać. Tego faktu nic nie zmieni, a po za tym nie zostałam sama! Do jasnej cholery! Mam wspaniałego męża, mam świetną teściową, mam 3 dobre przyjaciółki, mam jeszcze dalszą i bliższą rodzinę i mam was tu na V. Czemu ludzie na siłę chcą mnie zrobić biedną sierotę.
Ja na prawdę świetnie sobie radzę i tam gdzie potrzebuję to mam wsparcie i to w o wiele bardziej normalny sposób niż użalanie się nade mną.
Użalanie się nie jest mi potrzebne i raczej mnie dołuje.

Owszem zdarzają się gorsze dni, tak jak dziś.
Za oknem ponuro słońce usiłuję przedrzeć się chmury, a ja mam ochotę zawinąć się w koc po czubek głowy i popłakać sobie.

Może jak wyrzucę z siebie te wszystkie emocje to będzie mi lżej.

Kiedy się ogarnę do końca nie wiem.
W piątek biorę dzień wolny i jedziemy do Kazimierza, w planach był Gdańsk, ale zmieniliśmy zdanie. 
W Gdańsku byliśmy jakieś 3 lata temu, a w Kazimierzu byłam ostatni raz jak chodziłam do szkoły.

Mam nadzieję wyjazd mi pomoże i poprawi samopoczucie.
Potrzeba mi oderwania się od rzeczywistości.
Tylko my dwoje, żadnych problemów i kłopotów, to zostawiamy w domu.

Po powrocie planuję dobrze się zorganizować, ogarnąć dietę i ćwiczenia.

Przepraszam za mało optymistyczny wpis, ale musiałam się wygadać.

Staram się cały czas nadrobić wasze wpisy i już nie dużo mi zostało, mam nadzieję że nie macie mi za złe ze nie jestem na bieżąco z tym co u was.

Nocne pocenie już się nie powtórzyło, jęczmień piję na dal, nie mam może po nim jakiejś mega energii, ale widzę że cera się poprawia, trawienie też i jestem jakoś mniej senna.

Miłego dnia życzę i niech nam kilogramy spadają.
    
*Dziękuję za wszystkie komentarze.