Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wy nie mówicie im, my nie mówimy Wam

boże to się dzieje tak szybko, że w to nie wierzę; całym sercem i modlitwą z wami

:( trzymajcie się jakoś pamiętaj nadzieja umiera ostatnia. U nas oszukiwana w tej chwili jest babcia nikt do konca prawdy nie chce jej powiedzieć a ma dokładnie taki sam nowotwór jak Jasiek. Ten główny też w miednicy ... Chemie które dostała do tej pory zaszkodziły nie pomogły ... my czekamy na najgorsze. Wam życzę najlepszego mocno ściskam i trzymam strasznie mocno kciuki za Jaśka :* :* :* :*

Czemu ten świat jet taki okrutny ? Po co tam na górze dzieci ?Nie ma słów na to - też licze na cud ,

Czytam i ryczę...chyba ze złości na to co się dzieje...i nie napiszę będzie dobrze, bo widać, że o to ciężko...ale cuda się zdarzają...niech i tym razem się zdarzy. Pozdrawiam

Smutno, ale mimo wszystko liczę na ten cud.

jest taka piękna książka "szału nie ma jest rak" - to wywiad rzeka z ks Janem Kaczkowskim twórca puckiego hospicjum który po wyleczeniu nowotworu nerki mając 35 lat dowiedział się, że ma glejaka mózgu i zostało mu 8 miesięcy życia... mądrze pisze o tym jak przekazywać wiadomości o nowotworze... jak rozmawiać z chorym... Mi bardzo pomogła po tym jak dowiedziałam się o diagnozie mamy... Przedwczoraj z moimi podopiecznymi organizowaliśmy oprawę Mszy Św w intencji Chorych i niepełnosprawnych i pomodliliśmy się też za Jaśka...

Cora wiecej lez wyciskaja ze mnie wpisy o Jasiu... trzymam kciuki za cud, a przeciez cuda sie zdarzaja...

Witaj, mam łzy w oczach czytając to. Śledzę Twój pamiętnik, ale nie systematycznie i nagle zobaczyłam coś o chorym dziecku, skojarzyłam imiona i nie mogę uwierzyć, że to dzieje się na prawdę. Już miałam pisać "nie pisz głupich historyjek"... ale jakoś się powstrzymałam... Boże, jakie to życie kruche jest... ja sobie nawet nie wyobrażam, co czuje Twoja siosta myśląc, że traci ukochane dzieciątko... a sama jeszcze nie jestem mamą.... ehhh... przytul ją od nas wszystkich tutaj.

Nie jestem w stanie zrozumiec jak to mozliwe ze taka paskudna choroba dotyka male dzieci. Zycze wam duzo sily wewnetrznej

Będe się modliła za Jasia,to straszne:(Brak słów...

Cuda sie zdarzają , nie wolno tracic nadziei. Dobrze ,ze siostra ma Ciebie.....

Bądź dzielna....Chroń siostrę.... oby stał się cud.... rak to coś strasznego... przerzuty .... te cholerstwo wedruje w kierunku mózgu.... oby stał się cud.... Jasiek walcz !

Niemoc i świadomość, że Jaśkowi nijak nie można pomóc jest przerażająca. Mam nadzieję, że młody będzie walczył, że rak da mu spokój. Skąd to cholerstwo się bierze??? Siostra pewnie się domyśla wszystkiego ale póki ma nadzieję to ją w niej pielęgnujcie.

:( Łącze się z Wami w modlitwie o cud...o siłę...

Nie jestem w stanie nic napisac, wszystko wydaje się tak głupie i banalne. Chętnie bym Cię po prostu przytuliła.

Odbierać złudną nadzieje czy nie? Trudna decyzja. Towarzyszyć w przegranej bitwie czy skłonić do jak najlepszego pożegnania? Mój stryj nie mówi nam teraz całej prawdy, wisimy w niepewności. Ale każdy przypadek inny, każda rodzina i każdy człowiek. Życzę siły, dużo, dużo siły.

Potwierdzenie diagnozy przez znajomego profesora nic nowego NIKOMU nie przyniesie; trzymaj się, ktoś musi być silny za kilkoro... pozdrawiam

potworne, co się ostatnio dzieje na tym świecie :( ostatnio się dowiedziałam, że zmarła moja dawna sąsiadka lat. 32, trzy tygodnie przed terminem porodu pierwszego dziecka, podobno na wylew, dziecko uratowali :((

nie mów... taka jest etyka lekarska.... nie mówi się doslownie, gdy stan jest taki ciężki. Zawsze ma się nadzieję, cuda też się zdarzają...

to jest straszne że w człowieku powstaje taki twór który go niszczy. U mnie w pracy 3 osoby zmarły w tym roku na raka a czwarta jest obecnie z zaawansowanym rakiem płuc. po prostu brak słów