Temat: małymi krokami ale do przodu :)

to raczej wpis do pamietnika 

Być może ale tak jak połowa tutaj typu "oto moje menu" 

Ja aktualnie jestem na utrzymaniu, bedę tu zagladac, moze zajrzyc wiecej osob i bedziemy się wspolnie wspierać

PRoponuje jakąś grupe, zainteresowany bym był:)

no i super, liczy sie kazdy krok wprzod. wazne, ze nie brniesz dalej w to gowno (przypuszczam, ze zmagasz sie z zaburzeniami odzywiania). ja tez z tym wygralam, takze jak widac jest to mozliwe 

Patrzę przenieśli temat. Może faktycznie zbierze się grupa ludzi, którzy wzmagają się z podobnymi problemami i starają się jakoś to przezwyciężyć. Wiem, że to trudne i często jest tak, że kiedy wydaje Ci się że już, już jest lepiej nagle to wraca. Ale może warto spróbować. Chce być szczęśliwa jak kiedyś bo utrata kg zamiast szczęścia dala mi masę problemów, stałam się smutna, apatyczna i wiecznie zestresowana. Odbija się to na relacjach z bliskimi, z rodzina i przyjaciółmi. A najgorzej ze ja sama mam świadomość jak bardzo zaszkodziłam swojemu ciału, codziennie czuje jak mało mam siły, jak jestem apatyczna a jedyne co się liczy to... liczenie kalorii i te cholerne ćwiczenia, żeby spalać, spalać i spalać. Kiedy ja nie mam już co spalać (52 kg przy 175 cm). Także może ktoś jeszcze dołączy i zawiąże się jakaś dyskusja, grupa osób z takimi problemami, chcąca z tego wyjść ale podkreślam chcąca wyjść. Dziś też postawiłam tylko na spacer z córką, bez ćwiczeń bo musze zregenerować ciało. A jutro idę na basen ale z innym nastawieniem tzn. nie pływać, non stop pływać sciana-sciana przez 60-70 minut żeby jak najwięcej spalić a spokojnie popływać ot dla relaksu bo woda mnie odpręża.