Temat: Przedszkolak... I problemy z tym związane..

przetrwa, polubi, przeżyje.. chyba 90% przypadków tak wygląda:) wiem, że serce sie pewnie kraje, ale cóż zrobić. Sama pamiętam jak ryczałam i tęskniłam. Przyzwyczai się:) Popoludnie spędzajcie razem, zachęcaj ją do przedszkola, do nowych kolegów, koleżanek, zabawy tam :) itp ;) będzie dobrze, trzymajcie sie:))

Mój poszedł jako dwulatek .... 4 miesiące porannych histerii nim się przyzwyczaił że go zostawiam. Musisz to przetrwać

Nie czytałam całości, bo nie mam czasu.

Bardzo dziecku NIEpomaga widok zdenerwowanej i płaczącej mamy. Wiem, że nie łatwo się opanować, ale ty podświadomie swoim zdenerwowaniem dajesz jej przekaz, że w przedszkolu może się zdarzyć coś złego, będzie smutno, niefajnie, przykro.

Moje dziecko poszło jak mialo 3,5 roku, 2 tygodnie rewelacja, a potem nagle się odwidziało, no ale on był tylko chwilę smutny, czasem łezka poleciała. Poza tym okey. Problem był jak przychodziły starszaki, albo jakis koncert był, przedstawienie - każde odstępstwo od normy, ponad pół roku zajęło mu żeby nie płakał przy takich okazjach. Chorował ciągle, ale lekko. W tym roku jest super, i pod względem zachowania i zdrowia.

Jeśli nie będziesz widzieć postępow w przeciągu 2-3 miesięcy (o ile tyle wytrwasz), to daruj jej to przedszkole do następnego września. Każde dziecko jest inne, ale powinno być stopniowo, powoli lepiej. Jak nie będzie to szkoda waszych nerwów.

Wczoraj zaprowadził Małą tata.

Wiesz każda mama przedszkolaka chyb w jakimś stopniu to przechodziła. Ja musiałam zostawić swojego dwulatka. Płakał przez dwa tygodnie, przez cały poprzedni rok szkolny nie występował w żadnych przedstawieniach. Siłą nie mogłam go uprosić, żeby chociaż z dziećmi postał. Kleił się do mnie a mnie cholera brała bo wiem jaki jest na codzień i jak głupoty wyprawia, jak odszczekuje i naciąga postwione granice.

Rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa. Szybkie pożegnanie buziak z Twoim uśmiechem i uciekać z sali. Może spróbuj też z zegarkiem. Nastaw budzik na godzinę Twoijego przyjścia. U mojej koleżanki z dnia na dzięń skończyły się histerie, moczenie się w przedszkolu, brak jedzenia. Dziecko czułos ie tak pewnie, że od razu było to widać w jego zachowaniu.

iris83 no gorszych głupot nie czytałam juz dawno!!!

A co Ty myślisz, ze jko jedyna matka na świecie przygotowujesz dziecko na przedszkole. No proszę Cię!!

Dziecko w wieku 3 lat w momencie oddalenia się od rodzica któremu ufa, czuje się przy nim bezpiecznie i zostaje w sali nierzadko wypełnionej innymi szlochającymi dziećmi, nie jest w stanie racjonalnie przetłumaczyć sobie tego na miliony rozmów które przeprowadził z rodzicem. DLA NIEGO NAWAŻNIEJSZE SĄ UCZUCIA KTÓRYCH DOŚWIADCZA TU I TERAZ.

Czyli rozłąka, pustka, brak stabilizacji, samotność.

Rozmowa owszem jest najważniejsza, ale nie jest gwarancją, jak dziecko poradzi sobie z emocjami. 

Nie pisz takich głupot bo niektóre mamy będą się obwiniać, że może za mało, może w niewłaściwy sposób uświadamiały dziecko skoro na nie to nie zadziałało - a według innych - powinno.