Temat: Doradźcie

Szczerze to nie wyobrażam sobie podejścia albo idziemy gdzieś razem albo wcale.  Mój mąż często wychodzi tylko z kolegami, ja często tylko z dziewczynami. Razem też wychodzimy i nie ma z tym żadnego problemu. Albo ogólnie wprowadzania jakiegoś limitu wyjść to już dla mnie absurd.  Ja mężowi ufam,on mi więc jaki bym miała mieć problem z jego wyjściami. Każdy czasem potrzebuje czasu w męskim/ damskim gronie. Może Twój narzeczony nie miał wcześniej tak zgranej paczki jak teraz w nowej pracy i na studiach i po prostu chce z nimi spędzać czas. Mówisz że nie znasz tych ludzi. To może wyjdź czasem z nimi, poznasz ich i będziesz spokojniejsza. Rozumiem że nie jesteś typem imprezowiczki, ja też nie ale wyjście od czasu do czasu też Ci nie zaszkodzi, no chyba że kompletnie nigdzie nie wychodzisz to wtedy nie wiem co powinnaś zrobić.  

ale ja tez sie spotykam z kolezankami ale potrafie wrocic o normalnej porze. A nie 3-4 nad ranem. No kolegow z pracy ciezko mi poznac bo oni tylko imprezuja w meskim gronie. Ma tez paczke przyjaciol ktorych znam i nie mialabym nic przeciwko jakby z nimi wychodzil bo z nimi jak wychodzi  tez potrafi wrocic o normalnej godzinie i wiem gdzie i z kim jest. Nie wiem ja tego nie moge zrozumiec ze sobie poszedl na impreze sam z dwiema dziewczynami ktorych ja kompletnie nie znam.  Ale dziekuje za odpowiedz :)

my z mężem też oboje domatorzy :) Czasem każde z nas wychodzi ze swoja paczką a czasem razem idziemy. Jak wychodzę ja sama lub maż sam to wracamy raczej najpóźniej około 00.00 i w sensownym stanie. Mamy dwójkę dzieci, więc drugie z nas jest wtedy w domu w nimi, ale to z nas które wychodzi też nie przyjdzie do domu nawalone jak meserszmit, bo jednak trzeba zachować możliwość racjonalnego myślenia w razie czego. Może Twój chłopak przechodzi taki nawrót szaleńczej młodości, szczególnie jeśli takiej nie miał bo np nie miał jakiejś paczki zgranej z którą by imprezował. Możliwe, że chwilowo mu takie coś imponuje, bo nie wierzę, ze jeśli nigdy go nie ciągnęło do imprezowania po nocach i morza wódy, to nagle zacznie chodzić na imprezy ciągle i nie będzie go to w pewnym momencie już męczyło. Podejrzewam ze mu przejdzie w końcu.

Mój mąż raz w roku chodzi na imprezę firmową i wraca wtedy dość późno w dośc wskazującym stanie. Nienawidzę ludzi po alkoholu tym bardziej bliskich , więc mierzi mnie to, ale ten raz w roku przełykam.

Po wtóre jesteśmy małżeństwem dość konserwatywnym i poza jednostkowymi wyjątkowymi sytuacjami nam obojgu nie mieści się w głowie samotne spędzanie nocy poza domem, albo szlajanie się samotne po imprezach. 

Kolejna sprawa moj mąż czy ja jak czasem mamy ochotę wyjść ze znajomymi to proszę bardzo, ale wracamy o przyzwoitych porach (ok. 22 ) i trzeźwi .U nas odkąd jesteśmy parą nie ma miejsca na znajomych płci przeciwnej o ile nie spotykamy się parami, więc ja ka wychodzę do spotykam się z koleżankami, a on z kolegami. Zresztą odkąd weszliśmy w wiek , w którym  większość ma dzieci to spotkania towarzyskie są naprawdę rzadkie, bo każdy ma swoje pieluchy, zupki i kupki. Faceci siedzą w robocie i zarabiają na rodzinę, więc nie mają czasu na pierdoły i męskie wieczory, a koleżanki odwiedzają mnie często w domu. 

A jakby mi mąż wracał do domu  kilka razy w miesiącu po pijaku to myślę, ze dostałby  patelnią w ten zapijaczony łeb. 

Przejdzie albo nie przejdzie....chyba że kogoś wyrwie na tych szalonych imprezkach z koleżankami zakrapianych do świtu... Wiele nie zrobisz jak ma w robocie takie "fajne" towarzystwo i izolują ciebie. Przerabiałam to, tylko mój szybko zmienił pracę i się skończyła głupawka. Nie mówię że wszędzie trzeba chodzić razem bo tak nie robimy,czesto jeździmy osobno, ale mały alarmik powinien się zapalać w niektórych sytuacjach...

To może mu zamontuj nadajnik GPS, przed wyjściem pytaj się z kim dokładnie wychodzi, ich wszystkie dane, gdzie idą, ile wypiją, o której wróci. Jak nadal go będziesz ograniczać to Ciebie w końcu rzuci, bo nie na tym polega związek.

Ja jeszcze tylko dodam, że jak poznałam męża miał 25 lat i jeszcze nawyki z młodzieńczych lat dotyczące piwkowania itp. Poza tym mój mąż miał też nieciekawy przykład w domu, bo mój teśc na każdych urodzinach, wyjazdach itp potrafi zalać się w trupa, a na rugi dzień poprawić, każdy weekend z piwkiem itp. a moja teściowa męczy się wtedy z nawalonym mężem. Często nas też teściowie namawiali na takie imprezowo-alkoholowe weekendy.

Ja to od razu wszystko ukróciłam , trwał ten proces dość długo , ale w końcu mąż nauczył się pić rzadko i z umiarem 1-2 piwo . 

P.S.

W jakimś filmie widziałam sposób na ludzi po alkoholu. czyli nie kłócić się z delikwentem , kiedy wróci nawalony, albo za dużo wypije przed TV. Na drugi dzień rano wczesna pobudka i mnóstwo ciężkich obowiązków. Jak mój mąż nie umiał porzucić kawalerskich zwyczajów to ja tak właśnie robiłam. Skacowany człowiek nie czuje się najlepiej, a tu jeszcze nie dają spać i jeszcze każą wykonywać obowiązki. 

Zalozymy sie ze on bedzie wychodzil coraz czesciej i wiecej pil?:/

Hmmm... czyli poza powitaniem w pracy i urodzinami wychodzi raz w miesiącu i przegina tym pałę, tak?