Temat: Stary rodzic egoista

Niestety tak jest, że w każdym momencie śmierć może nam odebrać bliską osobę. Czy kobieta urodzi w wieku 20 lat czy w wieku 40 to zawsze istnieje szansa, że nie dożyje tych ważnych chwil w życiu swojego dziecka. Ojciec mojej koleżanki zmarł gdy ona miała 16 lat, a sam był młody gdy ona przyszła na świat. Nie każdy czuje potrzebę zakładania rodziny w młodym wieku, więc ja to rozumiem że istnieją osoby, które wolą poczekać na właściwy (dla siebie) moment. 

Moja mam urodziła mnie i siostrę jak miała 23 i 24 lata, nasze dzieci mają po 15, 11, 6 i 0,6 lat. Niestaty tata nasz jest o 15 lat starszy od mamy więc ma już 76 lat w tym roku (mama 61). Cieszę się że urodziłam tak szybko dzieci a przynajmniej pierwszą córkę (15) bo dłużej może się nacieszyć babcią i dziadkiem czego nie mogę powiedzieć o synku siostry który ma dopiero 6 miesięcy.

Oby żyli jak najdłużej! Bo ja mam już tylko 1 babcię. 

Coś w tym jest. Ja bym nigdy się nie zdecydowała na dziecko (pierwsze) w tak późnym wieku. Wiadomo, że wypadki się zdarzają i w każdym wieku można umrzeć. Niestety śmiertelność w podeszłym wieku jest bardziej prawdopodobna. Mi został jeden rodzic, wiem jak ciężko jest pogodzić się z tym, że rodzica nie będzie na ślubie, nie zobaczy jak się usamodzielniasz czy nie pozna wnuków. A w moim otoczeniu niestety średnia umieralność to przełom 60/70 lat niestety. Niby teraz ludzie żyją dłużej, ale w mojej rodzinie i znajomych niestety to się nie sprawdza. Nawet chodząc po cmentarzu częściej widzę nagrobki ludzi w okolicach 50/60 lat niż tych 80+.

Zupełnie się z tym nie zgadzam. " mam ten komfort,że długo będą ze mną" tu akurat g wiesz. To jest totalna loteria. Są ludzie,którzy żyją bardzo długo natomiast inni umierają przedwcześnie. Nikt nie ma takiego komfortu,a właśnie Twoja koleżanka myśli cholernie egoistycznie. Znam przypadek dziewczyny,której matka umarła w wieku 40lat , dziewczyna jest teraz na 2 roku studiów ale mimo to matka zdążyła ją zabezpieczyć finansowo. Nie ma reguły. 

Obecność rodzeństwa tutaj też nie ma nic do rzeczy, serio? życia nie znacie? Znam multum przypadków ludzi,którzy nie mogą w najmniejszym nawet stopniu liczyć na swoje rodzeństwo.

Człowiek latami buduje różne relacje, czasem są to krewni, czasem partner, przyjaciele. Takie relacje się pielęgnuje i jeśli w pewnym wieku zostajemy "sami" to nie jest to wina naszych rodziców, otoczenia i krewnych a nas samych.

Kobieto co Ty wygadujesz? Uważasz że śmierć rodzica to wina dziecka? Tu wgl nie można mówić o niczyjej winie. Zastanów się jak po Twojej wypowiedzi mogą poczuć się osoby które w młodym wieku straciły bliskie osoby. 

nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie na kogo czas.. niech kazdy zajmie sie wlasnym zyciem, tez nie spieszy mi sie z zakladaniem rodziny i wiem, ze dłuuugo jeszcze nie bede gotowa. czasy sie zmieniają kobiety juz nie rodza dzieci w wieku 20paru lat (oczywiscie w moim otoczeniu, ale zdarzaja sie wyjatki)

Klaudia raczej miała na myśli, że nawet po śmierci rodzica nie zostajemy sami na tym świecie, bo mamy przyjaciół, miłość, krewnych, a jeśli jednak na końcu zostajemy sami jak palec to znaczy, że nie dbaliśmy wystarczająco o naszych bliskich. Jeśli się myle to autorka posta może mnie poprawić. 

Zupełnie nie rozumiesz o czym piszę. Nie to miałam na myśli. Według mnie rodzice umierają w różnym wieku, jedne tracą rodziców młodo inne nie. Nie obwiniałabym rodziców o to ,że wcześnie zmarli bo w późnym wieku zdecydowali się na dziecko. Tutaj użytkowniczka pisze,że jej koleżanka została sama bo rodzice zmarli i ma pretensje do swoich rodziców bo nawet nie ma rodzeństwa. Nawet po śmierci rodziców człowiek nie zostaje sam bo samodzielnie buduje relacje z innymi ludźmi. Czytaj ze zrozumieniem.

Dokładnie o tym mówie ;)