Temat: 6 latek terroryzuje dzieci w zerówce!!!

Pedagog, psycholog i szkoła w ogóle w takich sytuacjach g... może, mówę o działaniach skutecznych. Szkoła wszystko musi i za wszystko odpowiada, ale nie ma żadnej mocy sprawczej. Terapeutyzowac sobie takie dzieciaki można do końca świata a one będą tylko gorsze, bo mają (słuszne jak najbardziej) poczucie bezkarności. 

1. Robisz obdukcję, koniecznie, nawet jak to tylko zadrapanie, tyle razy ile trzeba i idziesz z tym na policje, do wydziału oswiaty, do kuratorium, do opieki społecznej. Kolejna rozmowa z dyrektorem jest zbędna. 2. Uczysz dziecko, jak ma oddać, żeby zabolało i nasyłasz męża/wujka/starszego kolegę, który tlumaczy gnojkom pewne sprawy w sposób dla nich zrozumiały. Zwykle czynności zawarte w drugim zdaniu pozwalają ominąć konieczność zastosowania czynności zawartych w zdaniu pierwszym.

Jeśli Twoje dziecko jest spokojne i łagodne, zapisz na zajęcia z karate lub coś w tym stylu. Z biegiem czasu agresji w szkołach będzie coraz więcej (juz jest) a mali agresorzy będą co najwyżej otaczania "wzmozoną opieką psychologiczno-pedagogiczną" lub innym bezsensem. Syn od małego ma wiedzieć, że wolno mu a wręcz powinien sie bronić wszelkimi dostępnymi metodami. To jedyny sposób, żeby nie został ofairą teraz ani później.

Muszę się z tym bardzo mocno zgodzić.

Robimy wszystko, co możemy, a nawet więcej, ale jeśli nie pójdzie za tym chociażby "dobra wola" rodziców (bo o współpracy to już nawet nie marzę), to stoimy w miejscu, o ile się nie cofamy. Sama szkoła nie wychowa dziecka, choćby poruszyła niebo i ziemię.

No wlasnie ja tez nie widze jakos zadnej zmiany na lepsze u tych chlopcow.  Ale tak jak napisalas - potrzebna tez jest dobra wola rodzicow, ktorej tutaj nie ma; tak mysle, gdyz bylam kiedys swiadkiem pewnej sceny, gdzie rodzic zwrocil uwage jednemu z tych chlopcow, ze zle sie zachowuje, a wowczas ojciec tego chlopca tak zwyzywal ta biedna kobiete, ktora zwrocila uwage, ze po prostu masakra, jakby mogl to pewnie i by ja uderzyl, tak to wygladalo, a synusiowi powiedzial tylko by "wariatka sie nie przejmowal"!!! po prostu ci chlopcy sa z jakiejs patologii, nie lubie nikogo tak oceniac, ale tak to ewidentnie wyglada...

ifive rowniez z Tobą zgadzam sie ze wszystkim co napisalas;

po rozmowie z mezem doszlismy do wniosku, ze zglosimy to do kuratorium; jutro spotkam sie z dyrektorem, bo spotkanie juz umowione, ale obawiam sie jednak ze to dalej nic nie da, przeciez juz byly takie spotkania;

Przede wszystkim działaj! Twoje dziecko cierpli- może mieć to wpływ na jego samoocenę, niskie poczucie własnej wartości i późniejsze życie. Ja bym tego w życiu tak nie zostawiła i od razu bym działała aby za wszelką cenę mojemu dziecku przestała dziać się krzywda! Dla Ciebie Twoje dziecko jest najważniejsze, więc zrób wszystko ,by nie bało się iść do szkoły.

Ja bym sobie osobiście na początku porozmawiała sobie z tymi chłopaczkami np. po lekcjach. Takie małe dzieci często wystarczy osobiście przestrzec przed tym, że jeszcze raz zobaczysz, że coś nie tak się dzieje w klasie, a gorzko tego pożałują np. pójdziesz z tym na policję i do sądu (trzeba trochę podkoloryzować aby to dziecko przestraszyć, że jego rodzice będą musieli wydać bardzo dużo pieniędzy i się na niego zdenerwują, będzie mieć problemy w domu. W takich rodzinach często jest patologia i dzieci boją się rodziców, a zaczepiają i znęcają się nad innymi, bo w domu są nikim- matka/ojciec pije, bije, straszy, krzyczy. Takie dziecko znęca się nad innymi, bo w domu nie czuje się nikim ważnym w ten nieudolny sposób próbuje poczuć się lepsze, silniejsze, mieć nad kimś kontrolę). Jeśli to by nie poskutkowało to zrobiłabym to naprawdę- poszlabym na policję. Tzn. wcześniej już gdyby były nadal jakieś incydenty zgromadziłabym dowody, których mogłabym użyć. Domagałabym się usunięcia oprawcy ze szkoły- niech się z nim męczą w jakiejś szkole specjalnej dla trudnych dzieci. 

Moja siostra w pierwszej klasie podstawówki zmieniła szkołę. Też padła ofiarą "znęcania się", ale psychicznego. Jedna dziewczynka- pochodząca oczywiście z rodziny patologicznej uwzięła się na nią. Moja mama od razu żądała kontaktu z rodzicem tego dziecka, gdy rozmowa z nauczycielką nie poskutkowała. Po rozmowie sam na sam z matką dziewczynki wszystko na szczęście się uspokoiło. Może warto pogadać z rodzicami tego dziecka? [chyba, że to taka patologia, że nie warto]O tym, że nie życzysz sobie aby ich niewychowany bachor znęcał się nad innymi - ich postraszyć tym sądem i kuratorem?

Przede wszystkim działaj! Stanowczo. Twoje dziecko cierpi.

edit: doczytałam, że rozmowa z rodzicami nie wchodzi w grę, bo to duża patologia. No to zostaje policja.

policja i kuratorium,jak to siedzisz 5 godzin w nerwach w domu,a jednak puszczasz dziecko do takiej grupy?!! Jak mozna pozwalac,zeby ktos znecal sie nad naszym dzieckiem?

Dokladnie tak,a rozmawianie i zebrania juz bym sobie darowala,skoro do tej pory nie zadzialaly. Badz stsnowcza.

walcz o swoje dziecko,zero tolerancji dla przemocy !

Gdyby moje dziecko w tym wieku wróciło ze szkoły poobijane, zrobiłabym obdukcję i zgłosiła sprawę do prokuratury. To skandaliczne! Chciała szkoła malutkie dzieci, niech ich pilnuje! Niedopuszczalne jest, żeby dziecko, które nie może zostawać ani na moment samo było zagrożone w szkole. I to nie jest wina 5-6 letnich dzieci. To wina dorosłych. Przede wszystkim rodziców, a w drugiej kolejności personelu szkoły. Mówcie sobie co chcecie, ale 5-6 letnie dzieci nie są w stanie odpowiadać za swoje czyny. Zastraszanie ich jest tak samo skandaliczne jak zachowanie dorosłych, pod których opieką się znalazły. Te dzieci same są ofiarami bezgranicznej głupoty dorosłych. Skoro nikomu nie zależy na tym, żeby coś z tym zrobić, to trzeba zrobić wszystko, żeby zaczęło zależeć. Ja zaczęłabym od mocnego przyciśnięcia szkoły poprzez prokuraturę i może kuratorium. Odpowiednio przyciśnięta szkoła znajdzie sposób na przyciśnięcie rodziców - choćby zagrozi wydaleniem tych dzieci ze szkoły. Dopóki wszystko jest kurtuazyjne, dopóty nikomu na niczym nie zależy. A prawda jest taka, że personel szkoły naraża bardzo małe dzieci na niebezpieczeństwo utraty zdrowia a nawet życia, ponieważ nie panuje nad tym, co dzieci robią. Zdecydowanie nie czekałabym aż dojdzie do tragedii.

Jak dla mnie to należałoby solidnie potrząsnąć rodzicem. Najlepiej po kieszeni. To zawsze działa. Konieczność dowożenia dziecka do oddalonej placówki może zadziałać jak zimny prysznic. Jeśli rodzicowi zależy na tym, żeby dziecko się zmieniło, to znajdzie sposób. Tu ewidentnie w rodzinie źle się dzieje. Nikt mi nie wmówi, że nie da się zapanować na 5-6 latkiem o ile się tego chce. To absurd.

Nie wiem czy to jeszcze przeczytasz. 

Zadaj sobie pytanie: czy jesli ktos wyrzadzilby Ci krzywde fizyczna to wiedzialabys gdzie sie zglosic? Musisz zaczac natychmiast dzialac. Idz do dyrekcji I powiedz, ze jesli ktokolwiek dotknie Twoje dziecko, zglosisz to na policje. I popros aby poinformowali o Twojej decyzji rodzicow tych malych oprawcow.

Przeciez nie mozesz pozwolic na to , zeby ktos robil siniaki Twojemu synkowi.

Pamietaj o tym, ze nauczyciele nie sa bezkarni I ponosza za zaistniala sytuacje odpowiedzialnosc.