Temat: spanie z babcią w jednym łóżku??!!

skoro już gadamy o o rodzinach...
Tak się stało, ze gdy rodzice się wyprowadzali z domu babci, jak w wieku 5 lat byłam wtedy i powiedziałam, że nie chcę się wynosić. Oni nie zaoponowali i zostałam u babci. Na zawsze. Doszło do tego, że jak rodzice w niedzielę zabierali mnie na spacer, i się spóźniali choćby 10 min 9musieli babci meldować o której ze mną wrócą - nie wiedzieć czemu), to babcia wystawała na progu a potem robiła z tego tragedię i awanturę. Babcia dziwnie się zachowywała na ten temat, jakby pomyliła kto jest matka a kto babcią. Po śmierci prababci 9babcia z nią spała w jednym łóżku, takim wielkim - -bo prababcia była kaleką i potrzebowała ciągłej opieki i pomocy), jakoś wyszło, ze ja zaczęłam spać na jej miejscu, w jednym łóżku z babcią. (Nie dochodziło do żądnych zboczeństw,nie, nie). Mnie to nie za bardzo potem już odpowiadał jako nastolatce, ale nie miałam odwagi się sprzeciwić. I tak się działo dopóki nie wyjechałam na studia.

Czy to nie dziwne było?? Dodam, że babcia była rozwódką. Po śmierci prababki mieszkalyśmy tylko we dwie..