Temat: Słuszne pretensje?

Na pewno nie powinniście się kłócić. Oboje macie rację. Ty masz prawo wymagać, by czasem zajął się własnym dzieckiem, on ma prawo być zmęczony po pracy, szczególnie przy takich zmianach godzinowych. Myślę, że zareaguje lepiej, jeśli w miły sposób wyjaśnisz mu, że dziecko potrzebuje obojga rodziców, a Ty chwilki dla siebie. Może mały masaż za to? Pretensje, nawet słuszne, przeważnie prowadzą do przyjmowania postawy defensywnej i zamknięcia.

On spał i nie słyszał, czy słyszał ale ignorował?

Posłuchaj , Twój facet dużo pracuje i ma prawo być zmęczony , Ty też masz prawo być zmęczona ale niestety bycie matką wymaga poświęceń , wiedziałaś na co się decydujesz . Wychowywanie dziecka to ponikąd Twoja praca , oczywiscie on też powinien się poczuwać ,żeby czasem pomóc , ale nie można mu dorzucać kolejnego etatu ... facet będzie czuł się jakby wracał z pracy do pracy .. to normalne ,że jest zmęczony . Ja gdy wracam z uczelni często po 10 h również jestem tak zmęczona ,że gdyby mi ktoś powiedział ,że mam jeszcze się dzieckiem zając to chyba bym białej gorączki dostała . Macie taki podział obowiązków ,że Ty zajmujesz się wychowywaniem waszego wspólnego dziecka a on zarabianiem pieniędzy tak aby ani Tobie ani waszemu dziecku nic nie brakowało . Oczywiście facet mógłby czasem gdy ma wolne odciążyć Cię chociaż na chwile , to prawda , ale to bardziej trzeba na spokojnie porozmawiać i wypracować jakiś kompromis , tak by on nie czuł się do tego zmuszany i zrozumiał o co Ci chodzi , myślę ,że pretensjami nic nie wskórasz a wręcz pogorszysz relacje między wami . Oboje jestescie przemeczeni , wiec powinniscie sie wspierac a nie miec do siebie wzajemne pretensje .

Obudził się coś tam pomamrotał i spał dalej a dziecko się darlo..

Ok rozumiem że jest zmęczony ale była też sytuacja że wrócił z pracy o 2:30 i też się mała obudzila to łaskawie mnie tyrpnął żebym wstała bo jej mleko zrobił i poszedł do kuchni na laptopa .. Zamiast Dax jej mleko jak i tak nie spał to mnie obudził..

Wlasnie wspierać.. A normalne jest to że przed praca gdy ma wolny cały dzień siedzi z nosem w tablecie albo komórce i nawet córki nie nakarmić ani nie spędzi z nia chociaż pół godziny?

a ja tam rozumiem Twoją frustrację. Mój mąż też pracuje, ale jak wraca to bawi się kucykami, kąpie i czyta wieczorem - i nie ma z tym żadnego problemu. Sam kiedyś powiedział, że nie wyobraża sobie przyjścia do domu i leżenia do góry brzuchem. Nasze najmłodsze dziecko ma teraz pół roku i mąż wstaje do niego bez problemu - często ja nie słyszę syna, tak szybko u niego jest.  

tutaj pomoże tylko rozmowa, ale bez awantur i strasznych pretensji, bo tylko się chłop zamknie w sobie i nic z tego nie będzie. Jesteście oboje zmęczeni, co wzmaga nerwowość.

Musisz z nim pogadać. Moim zdaniem Twoja praca to pranie, sprzątanie, gotowanie, praca przy dziecku i w domu gdy go nie ma.

Dziecko jest jednak wspólne, to nie jest Twoja praca, żeby zapewniać mu święty spokój. Święty spokój skończył się wraz z przyjściem na świat dziecka, więc powinien przy nim robić tak samo jak i Ty. O ile jednostronne, nocne wstawanie jestem skłonna zrozumieć, bo mąż w ciągu dnia nie będzie miał okazji się przespać, o tyle dla całej reszty nie miałabym tolerancji. Wychowywanie dziecka to Wasza wspólna rzecz, nie tylko Twoja.

Nie tylko bycie matką wymaga poświęceń, ojcem tak samo. Wiedziała na co się decyduje? Skoro to ich pierwsze dziecko to nie sądzę, poza tym decydowali się oboje.

nie martw się to są nerwy i zmęczenie. On też na pewno chciałby chwili wytchnienia i jestem zdania że powinniście usiąść i jakoś miedzy sobą to wszystko dograć, tak żeby to wszystko miało ręce i nogi.