Temat: Siostra i jej stosunek do mojego dziecka

To Twoje dziecko i Twój problem, jeśli czasem nie masz go z kim zostawić. Siostra postawiła sprawę jasno. Moim zdaniem wcale nie przesadza manisfestując swoje poglądy i fakt, że się brzydzi. Mam tak samo i też w życiu nie dotknęłabym obślinionego dzieciura albo jakichś chusteczek po nim. I nieważne, czy wycierałaś mu buzię czy tyłek. Nie każdy musi mieć ochotę na kontakt z wydzielinami Twojego dziecka. 

Po Tobie takiej wypowiedzi się nie spodziewałam. Nazywać kogoś sfrustrowanym dziwolągiem, bo ma inne poglądy niż Ty?

tez mam 23 lata i dzieci unikam jak ognia.  Mogę popatrzeć przez 5 min, bo są śmieszne i urocze, ale boję się brać na ręce,  dotykać.  Nie dziwię się jej.  Myślę,  że niektórzy dopiero przy swoim do tego dojrzewają

Mysle ze fitmamie nie chodziło o inne poglady a o to ze niektorzy wypowiadaja sie o dzieciach jak o jakims podgatunku a to sa ludzie, zywe istoty. Rozumiem ze ktos moze nie lubic dzieci ale szacunek nalezy sie kazdemu.

I cos jest w tej modzie na nie lubienie dzieci. Na szczescie w prawdziwym zyciu nie spotkałam sie z takimi osobami. A wiadomo ze w internecie ujawniaja sie najwieksze " spoleczne patologie"

Dla Ciebie dziecko to cały świat a dla niej po prosty ośliniony, krzyczący i brudny mały człowiek. Może jak będzie starsza to zmieni zdanie, może nie. Trzeba to uszanować i tyle. Akcją z chusteczką nie ma co się przejmować, to było w pokoju wspólnym, każdemu czasem się zdarza coś zostawić. Dziecko jest Twoje i Męża więc Wy się nim opiekujecie. Piszesz że gdyby nie on to byś sama nawet wyjść nie mogła. No cóż, tak po prostu jest. Jeżeli Rodzina chce pomóc (a przeważnie tak jest), to wystarczy zapytać :) Co do Siostry to proponuję to po prostu olać. Ona nie ma uprzedzeń do TWOJEGO dziecka tylko do dzieci ogólnie :)

Ja z kolei znam co najmniej kilka osób, które dzieci nie lubią. Sama też nie jestem wielką fanką dzieci, chociaż zgadzam się,że dzieciom należy się szacunek (ich chusteczkom, zabawkom i in. niekoniecznie). Nie wiem czy jest moda na nielubienie dzieci, czy nie, wiem że sama od zawsze miałam do nich pewną awersję - wiedziałam, że ich mieć nie chcę, co miało mi minąć, ale jak na razie - mimo wielu lat - nie minęło. Rozumiem to, że ktoś dzieci nie chce brać na ręce, bo osoby,które styczności z dziećmi nie mają boją się, że coś mu zrobią (to widać np. u mężczyzn, którzy boją się wziąć dziecko na ręce,bo upuszczą, połamią, źle chwycą - kobiety mają ten sam problem),jak również że nie chce dotknąć dziecka,które się akurat pluje, wymiotuje, sika (osobę, która nie jest rodzicem to zwyczajnie będzie obrzydzało,nie ma się co czarować), ale niekoniecznie rozumiem uciekanie przed dziećmi, traktowanie na zasadzie "to coś" (mimo że dzieci nie lubię, gdy dzieci do mnie podchodzą to nie uciekam, nie krzywię się, nie pokazuję ostentacyjnie, że sorry,ale jesteś dzieckiem,więc odejdź, bo wiem, że to dziecko, więc jak się do mnie uśmiechnie to odwzajemnię jego uśmiech, jak mi pokazuje zabawkę to ją biorę i tyle), ale od rodzica mam prawo wymagać, by nieco panował nad swoim dzieckiem i irytuje mnie, gdy np.rodzice widzą, że dane dziecko mnie po prostu drażni, bo np.ciągnie mnie za włosy, pluje na mnie itd. i zamiast je wziąć, cieszy się (rodzic) jak głupi do sera i robi "niuniusie" do swojego maleństwa. Tak,to mnie bardzo drażni,bo to rodzic za swoje dziecko odpowiada. 

W kwestii siostry to naprawdę - my znamy tylko wersję Autorki, która mówi ze swojej perspektywy. Że "noe zostawiam swoich osobistych rzeczy gdzie popadnie , karmiłam dziecko to była chusteczka nawilżana." - w momencie, gdy została zużyta, stała się śmieciem. Gdyby u mnie w mieszkaniu siostra zostawiła swoje zużyte chusteczki (nawilżane czy nie) to wadziłoby mi to, bo to poniewierający się śmieć. Nie wiemy czy to była jednorazowa sytuacja - raz zostawiłaś, a siostra zrobiła cyrk. Na podstawie opisu jej zachowania wydaje mi się, że nie. Może sama tego nie zauważasz, ale zdarza Ci się częściej niż raz, że zostawisz "chusteczkę nawilżaną" (skądinąd podkreślasz to, że jest nawilżana, że wytarłaś jedynie buzię dziecka,jakby to cokolwiek zmieniało, a nie zmienia; jak pisałam - zużyta,stała się śmieciem). Musisz wziąć pod uwagę, że nie mieszkasz sama i to, że dla Ciebie jest to jedynie chusteczka,nie oznacza, że dla Twojej siostry jest to coś,co jej nie wadzi, jest "tylko" chusteczką. Ciebie boli i irytuje,że ona coś robi,co jest niezgodne z Twoimi przekonaniami, oczekiwaniami, obruszasz się na to, więc nie dziw się, że ją również pewne kwestie drażnią.  

Jeny jak kobieta której rzeczą naturalną jest urodzić dziecko i być matką może wypowiadać się że nie lubi dzieci to chore i okropne

Jeszcze bedzie chciala miec dzieci.