Temat: Miał być ślub

Macie rację, on tego nie chciał..... i musi to do mnie najszybciej dotrzeć 

Moja historia była podobna. To on nalegał na wspólne życie, wspólne mieszkanie, rodzinę, dziecko, ślub. Podpisaliśmy umowę deweloperską na Nasze wspólne mieszkanie, ślub  był zaplanowany po remoncie mieszkania. Nalegał również na dziecko jak najszybciej. Ja raczej byłam nastawiona na moja karierę przynajmniej przez kolejny rok. No i się zaczęło...Kłótnie o bzdury i to ja byłam ta walnięta która się czepia o wszystko. A ja chciałam tyko abyśmy rozmawiali szczerze. Niestety on nie potrafił [ wyniesione z domu - o problemach się nie rozmawia tylko udaje się, że ich nie ma ].  Po jednej z kłótni zaczął się totalnie wycofywać, milczał. Rozwiązał umowę o mieszkanie. Totalna bezsilność. Zmusił mnie do odejścia, a jak odchodziłam nie zatrzymywał. Po wyprowadzce było mi ciężko ale przynajmniej miałam spokój i bardzo szybko się ogarnełam. Po pewnym czasie wróciliśmy do siebie [z jego inicjatywy]. Nie potrafiłam mu powiedzieć NIE. Obiecaliśmy sobie, że będziemy rozmawiać itd. Nie minęły 2  miesiące od momentu jak się pogodziliśmy, będąc w pracy zadzwoniłam do niego o pomoc i wsparcie w sprawie mojej siostry którą prześladował były mąż, usłyszałam, że w  sumie nic się nie da zrobić i żebym wracała do domu się pakować bo następnego dnia wyjeżdżaliśmy na wakacje. Zatkało mnie. Następnego dnia chciałam to wyjaśnić. Niestety ściana. Dziś już nie jesteśmy razem. Dlaczego jemu tak łatwo przyszła mu rezygnacja ? Nie mógł mnie sobie podporządkować tak jak by tego chciał. Czy kochał? Tak. Dalej kocha. Paradoksalnie ja już nie. Fakt, że olał moja pobitą siostrę był jak rozbłysk. Teraz z perspektywy czasu zrozumiałam, że on był dość mocno skupiony na sobie a jeszcze bardziej na swoich potrzebach. Do tego stopnia, że przedkładał je nad moje. Niestety wtedy tego nie widziałam. Dlatego proponuję zrobić przerwę. Skupić się na sobie, wszystko przemyśleć. Fakt, że sam odwołał ślub bez logicznego wytłumaczenia bardzo źle wróży na przyszłość.

Skąd ja to znam, brak chęci jakiejkolwiek rozmowy, wieczne zrzucanie winy na mnie o wszystko

Faceci z reguly nie sa skorzy do rozmow, analiz i filozofii

 Najwiekszymi filozofami sa mezczyzni. Wsrod analityjkow bankowych raczej takze oni wioda prym (ilosciowy).

 Faceta, ktory ma dobrze poukladane pod pulapem nie trzeba ponizac tego typu banalami, tak samo jak nic nie wnosi do dyskusji zaznaczenie, ze kobiety sa zmienne...

Ponizac? He. Chcialabym zobaczyc choc jednego, ktory czulby sie ponizony tym "banalem". Dzieki niemu czuja sie mescy i silni:) Kazdy taki powie, ze filozofie i popierdolki sa dla bab lub zniwiescialych gumek od kaleson. 

Nawet taki, ktory ma mature? Nie uwierze....

Tak prywatnie- lubie Twoje wypowiedzi. Masz pazur:)

cmok -)

Analityka bankowa ani nawet filozofia nie wymagają żadnej inteligencji emocjonalnej. Wymagają jedynie dobrego przetwarzania informacji. Analitykiem bankowym może być nawet osoba z Aspergerem. Rozmowy, analizy i filozofia, jakiej wymaga skrzywdzona kobieta, wymagają zupełnie innych umiejętności. A co do filozofów i gumek od kaleson, to tak. Nawet facet po maturze tak powie, ba nawet po studiach. Bo nie każdy sobie zdaje sprawę, czym jest tak naprawdę filozofia i że wymaga ona inteligencji. Kiedyś u mnie na wydziale chodził taki dowcip: "inżynierowie śmieją się z humanistów,fizycy śmieją się z inżynierów, matematycy śmieją się z fizyków, filozofowie śmieją się z matematyków, a z filozofów śmieją się wszyscy"  Takie międzywydziałowe i międzyuczelniane dogryzki