Temat: Czy ja nie potrafię tak mocno kochać?

Poczekaj jak w koncu odpusci i Cie zostawi. Bedziesz pisac tu, ze zrobilas blad..., jak inne pewne uczuc faceta. Nie ma sie nikogo na wylacznosc ani milosci na zawsze. Upokarzana osoba odpuszcza w koncu. Z innej perspektywy bedziesz piac w innej tonacji. Jesli dodatkowo spotkasz innego, a ten okaze sie bucem, oj oj oj.... Bedzie sie dzialo. Nie szkoda mi wtedy takich ludzi, niezaleznie od plci

Tiaaa na pewno jej następny facet będzie bucem i jej odpłaci.. skąd ten schemat? Dziewczyna nie spotkała właściwej osoby i tyle.. Śmieszą mnie takie osoby, ostatnio słyszałam teorię, że jak ktoś zdradził to na pewno sam też będzie zdradzany.. 

Droga autorko, jeśli uczucie się wypaliło to zakończ ten związek. Nie ma sensu tego ciągnąć, robić komuś nadziei, być w związku z litości.. 

Moim zdaniem powtarzalność tego schematu o niczym nie świadczy, po prostu nie spotkałaś tej właściwej osoby. Mija pierwsze zauroczenie i wtedy widać czy związek ma szansę przerodzić się w coś głębszego czy nie. Zawsze po zakończeniu dłuższego związku pojawiają się wątpliwości, po prostu jakoś zapomina się o niemiłych rzeczach, we wspomnieniach dominują przyjemne chwile. Ja po zerwaniu też przez 2 miesiące bardzo tęskniłam za swoim byłym, aż którejś nocy miałam straszny sen, w którym przyśniły mi się wszystkiego jego wady i wtedy zrozumiałam, że to zerwanie było najlepszą rzeczą jaką mogłam zrobić  

to jedno doświadczenie powinno Cię nauczyć, czego oczekujesz od związku. Trochę jakbyś nie odrobiła lekcji ;)

Wszystko jest z Tobą w porządku, poza tym, że nie wyciągasz wniosków w odpowiednich chwilach. Może spróbuj to nadrobić i naprawdę podjąć decyzję, czy ważny jest dla Ciebie na życie przyjaciel, czy książę.

Cyrica - Problem w tym, że ja nie "oczekuje od związku" - ja oczekuje od człowieka. Nie traktuje związku jak pakt wiążący dwoje ludzi tylko po to by im łatwiej wspólnie było iść przez życie. Wiąże się zawsze jedynie z uczuć i tymi uczuciami się kieruję. Moim problemem jest to, że kiedy po zauroczeniu powinna nadejść stabilizacja i miłość to u mnie właśnie ta miłość chyba nie nadchodzi i myle ją z przywiązaniem, przyzwyczajeniem i poczuciem bezpieczeństwa. Dlatego jednocześnie wszystko zaczyna mi przeszkadzać, ale gdy widzę że to tracę to budzi się rozum i robi mi się tego żal. Już sama nie wiem czy tak jest zawsze czy tylko ja chciała bym miłość odczuwać intensywniej i nie musieć nigdy niczego analizować.

Bije się z myślami, bo szkoda mi tego przekreślać, a zarazem dusze się w tym związku mimo, że przecież druga strona się ciągle stara....

Nikt nie powiedział, że po zauroczeniu przychodzi stabilna miłość taka, jaką Ty sobie wyobrażasz. Przychodzi co przychodzi. I nie ma żadnej gwarancji, że przy innym człowieku przyjdzie co innego, skoro kolejność uczuć jest Twoja. To "przywiązanie, przyzwyczajenie i poczucie bezpieczeństwa" to fajne rzeczy, a dodałaś do tego wcześniej tęsknotę, pustkę i ciepłe wspomnienia. Wielu osobom wystarczyłoby do nazwania tego miłością. 

Dla mnie miłość to poczucie, że gdyby tej osobie się coś stało to pękło by nam serce. Poczucie, że jej życie i jej szczęście jest ważniejsze od naszego i brak wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

Same ciepłe wspomnienia, przywiązanie i tęsknota to według mnie nie jest miłość. Taki odczucia można mieć wobec wielu bliskich osób, których mimo wszystko się nie kocha, a jedynie darzy wielką sympatią.

Chyba, że może miłość jaką ja rozumiem istnieje wyłącznie w odniesieniu do rodziny, a żadnego mężczyzny nie pokocham w taki sposób. Może w tym tkwi mój problem, że łudzę się, że można kogoś tak pokochać i zastanawiam czemu ja tak nie potrafię. Masz rację Cyrica, może po prostu zbyt wiele oczekuję, a zamiast tego powinnam akceptować to co jest i uznać, że to musi wystarczyć w tym związku