Temat: Jak go ogarnąć?

Jestem w związku z facetem, którego znam już kilka, ładnych lat. Najpierw się przyjaźniliśmy, potem był związek, zerwanie, które właściwie było niepotrzebne - bo i tak każde z nas myślało o sobie. Wiadomo - wróciliśmy do siebie. Wszystko było dobrze, aż do środy. Pokłóciliśmy się wtedy i od tego momentu jest dziwnie. Rozmawiałam z nim dzisiaj przez telefon. Właściwie to już nie o tej kłótni, tylko o nas. I pojawiły się dwa problemy:

1. Mój facet ubzdurał sobie, że bardziej podoba mi się mój kolega. Kolega ten jest chłopakiem, z którym się kiedyś krótko spotykałam. Ale nigdy tego kolegi nie kochałam, nie byłam z nim w związku, nic. ALE jest fizycznie, jak to twierdzi mój facet, bardziej w moim stylu. Próbuję mu przetłumaczyć, że to przecież go kocham, a nie kolegę. Że gdybym chciała z tym kumplem być, to bym już dawno była, No nic. Uparł się. Jest zazdrosny, bo wiem że mam dobry kontakt z tym kolegą. Ale mój facet sam ma koleżanki, więc myślałam, iż nie będzie takiego problemu. Co mam zrobić, żeby mu przemówić do rozumu? I pokazać, że ten kolega mnie nie interesuje.

2. Kolejna fanaberia, do której się przyznał dzisiaj, Przeraża go to, że robi się poważnie. Wie, iż znamy się już tyle lat i z nastoletniej znajomości, zrobił się to związek dorosłych osób. A co za tym idzie - pojawiają się pewne zobowiązania. Powiedział, że ogólnie jest ok, wie że mnie kocha i że mu zależy, ale ma takie dni, że myśli tylko 'matko boska, zaraz zaręczyny będą, ślub, dzieci". Odrzekłam mu na to, iż żadnych dzieci, ślubu nie będzie przecież teraz, bo jest na to za wcześnie. Stwierdził, że właśnie w tym problem, że on czuje presję i patrzy na mnie, jak na matkę swoich przyszłych dzieci, i przyszłą żonę. I z jednej strony super, że tak myśli, a z drugiej strony go to przeraża, bo jest jeszcze młody i nie chce, aż takich zobowiązań. 

Prawie doszło dzisiaj do zerwania. Bo męczy mnie to, że jednego dnia jest świetnie, a kolejnego nagle sobie coś wkręci. Nie potrafię do niego dotrzeć. Mimo, że znamy się tyle czasu, to czasem nie umiem go rozgryźć. On ma też problem z wyrażaniem uczuć, ogólnie z bliskością. Jest z patologicznej rodziny, gdzie uczucia są bardzo wypaczone. Sam powiedział, że to ja go nauczyłam dopiero okazywać uczucia, ale przez ten czas, gdy nie byliśmy ze sobą to znowu się zamknął i znowu pojawił się ten problem. Jego tata jest alkoholikiem. I po prostu widzę, że mój facet jest DDA. Dlatego raz w sumie podoba mu się wizja zaręczyn, a potem nagle go to przerasta. To też przekłada się na nasz związek. Bo albo jest kochany, albo się zamyka. Sama jestem z takiego domu, ale ja sobie poradziłam z tym, a widzę że on nie. Co ja mam zrobić?