Temat: Sercowe rozterki

Mam już prawie 22 lata, myślałam że jestem rozsądna, ale jednak nie...
Od pewnego czasu jestem aktywna na pewnym forum na temat moich zainteresowań. Latem poznałam tam pewnego chłopaka i całkowicie się zauroczyłam w nim - jego wyglądzie, charakterze, stylu bycia. Poczułam że to jest facet, którego mogłabym kiedyś pokochać, a nie jestem osobą która zachwyca się każdym i jeszcze nigdy nie byłam tak naprawdę zakochana.
Od początku było między nami sporo spięć - ja raczej jestem zazdrośnicą, a jemu to przeszkadzało i cenił sobie swobodę nawet pomimo naszego flirtu. Mnóstwo godzin spędzonych na skype, poznawania nawet swoich znajomych, aż w końcu spotkaliśmy sie w realu - ja pojechałam do niego, bo sama tak chciałam (on mieszka w akademiku i o wiele łatwiej było jeśli chodzi o sprawy noclegowe, a mieszkamy dość daleko od siebie).
Wtedy się okazało, że naprawdę mocno na siebie działamy, że to co było w virtualu w realu działa o wiele bardziej. Pocałowaliśmy się i spaliśmy razem, ale ubrani i skończyło sie na przytulaniu - odmówiłam czegoś więcej i on to zaakceptował. Spędziliśmy cudownie tych kilka dni, rozmawiając i zwiedzając jego miasto. Oboje żałowaliśmy ze czas się rozstać. Po powrocie do domu było podobnie jak przed, jak nie lepiej - ciągłe pisanie, dawał mi wyraźne sygnały że moglibyśmy być razem za jakiś czas. Obiecał przyjechać do mnie za kilka tygodni - data spotkania wypadłaby dzisiaj.
Niedługo potem się pokłóciliśmy w sprawie pewnej forumowiczki. Z niewielkiego tematu powstała ogromna burza i skończyło się tak, że nie gadaliśmy ze sobą trzy tygodnie. W pewnym momencie nie wytrzymałam, przeprosiłam i wszystko wydawało się być na dobrej drodze. Dzień później dowiedziałam się, że zaplanował wyjazd do innej forumowiczki, z którą kiedyś do czegoś doszło. Wyjechał dokładnie w dniu, który miał być dla mnie. Na jej urodziny, ale z dwoma nocowaniami.
I teraz siedzę w domu i się zastanawiam, czy zdążyli już pójść na całość, bo wcześniej wykrzyczał mi że skoro nie jesteśmy razem, to będzie robił co chce i z kim chce, a ja nie powinnam mieć mu tego za złe.

Kto dał radę przeczytać, temu dziękuję i proszę o pomoc:
- Czy naprawdę to ja przesadzam, a on może przespać się z kimś gdy jawnie okazywał mi zainteresowanie i podobno nadal planował być ze mną w przyszłości?
- Czy powinnam być zła o tej wyjazd do znajomej?
- Jak przestać zachowywać się jak chora psychicznie i wyjść z tego dołka emocjonalnego?

Wiem, że ten wpis brzmi jak smutki gimnazjalistki, ale pierwszy raz w życiu tak naprawdę i beznadziejnie się zakochałam... Miałam kilku chłopaków, ale jeszcze nigdy nie czułam czegoś tak mocnego do faceta.