Temat: Mętlik z facetem.

Jak już pisałam w poprzednim temacie:
 http://vitalia.pl/forum44,855603,0_Nie-wiem-co-robic-rozstanie.html

jesteś świeżo po rozstaniu z facetem. Generalnie bardzo chce do niego wrócić, nie wyobrażam sobie życia bez niego. Narazie ustaliliśmy, że on nie wie czy widzi dla nas jakąś szansę, że boi się że nic się u mnie nie zmieni, że dalej będzie się potykał o moje ubrania itp, ale ma strasznego doła itp.  Jednocześnie ustaliliśmy, że narazie dalej spróbujemy mieszkać pod jednym dachem ( tak, tak wiem... sytuacja dziwna). Ja postanowiłam, że nie będę się narzucać itp, ale spróbuje pokazać mu dlaczego zaczął się ze mną spotykać.

Zrobię wszystko żeby się udało, przestałam histeryzować, prosić, błagać, narzucać się, zamęczać ale jednocześnie chce mu pokazać że warto. Przeniosłam się do 2 pokoju, normalnie na luzie obejrzeliśmy wieczorem mecz, rano zrobiłam śniadanie itp, była mała spina rano, bo nie mógł znaleźć czegoś tam co schowałam w szale sprzątania, ale generlanie były to nasze najnormlaniejsze chwile od baaardzo długiego czasu. Staram się strasznie pilnowac porządku, w miarę sprzątając na bieżąco i powoli odgruzowując zaniedbane miejsca, rano wstałam  - zrobiłam śniadanie, kanapki do pracy. Ale też zaczęłam wychodzić z przyjaciółmi, postanowiłam chodzić do kina, którego on nie lubi, generalnie żyć swoim życiem. W końcu z taka kobietą się związał, a nie z rozhisteryzowaną, sfochowaną panienką.   Dałam sobie czas do 30 listopada - naszej rocznicy. Jeśli nic nie ruszy to się poddaje i wyprowadzam, ale mam straszną nadzieję, że się dogadamy....

Widze masę swoich błędów, dziwne podejrzenia jak tylko zaczął z kimś smsować, bałaganiarstwo, narzucanie się, histeryzowanie, fochy... On też nie jest święty, baa ma wiele wiele wad. Aczkolwiek zauważyłam, że jak atmosfera się robi normalna i ja zachowuje się jak normalny człowiek, automatycznie i on zachowuje się lepiej.

Myślicie, że to ma jakiś sens? I jakiekolwiek szanse na sukces?