Temat: Problem z facetem

Zacznę od tego, że czuję się jak kura domowa. Mieszkamy w kilka osób – 2 pary i kolega. Jedna para dba sama o siebie. Za to kolega dołącza się, że tak powiem do nas z domowymi obowiązkami. Tak że w domu piorę i gotuję dla nas trojga. Do tego sprzątam, zmywam, robię zakupy i mam wrażenie, że robię też za służącą mojego faceta.

Mieszkamy razem od niedawna, bardzo nie chciałam dopuścić do takiej sytuacji że ja robię wszystko a on nic. Ale to wyszło tak samo…  Bo obecnie siedzę prawię cały czas w domu więc mam czas się tym zajmować.  

Ja robiłabym to wszystko z chęcią gdyby nie to, że mojemu jest z tym wyraźnie wygodnie i mam wrażenie, że nie chce zmieniać tego układu. A ja mam powoli dosyć zbierania jego brudnych rzeczy po całym pokoju i proszenia, żeby po sobie sprzątał. Nic do niego nie dociera – zdejmie ubranie rzuci na regał, zje, wypije herbatę naczynia zostawia w pokoju. W dodatku słyszę tylko: zrób mi kolacje, zrób herbatę, zrób kawę, mam pogniecione koszulki, kończą mi się czyste skarpetki, ale tu bałagan posprzątałabyś.

Najgorsze jest to, że jak się buntuję i mówię, że przecież on nic nie robi i mógłby się czasem oderwać od komputera i czymś w domu zająć to uważa, że strzelam fochy i robię awantury. W rezultacie wychodzi, że to ja jestem ta zła, bo każę mu wszystko robić a ja się opieprzam. Sama nie wiem, już jak mam go nakłonić, do równego podziału obowiązków. Dodam, że ten kolega co za mani mieszka zawsze jest dla mnie pomocny, jak go o cos poproszę to zawsze to robi od razu – wyniesie śmieci, pozmywa, obierze ziemniaki, naprawi cos w domu jak jest potrzeba. Za to od mojego nie można doprosić się niczego!

Może macie pomysły jak mam go nauczyć do obowiązkowości? I nakłonić, żeby pomagał mi w domu ale tak żeby nie odebrał tego jak atak na swoją wolność? Teraz jest ok. ale co będzie jak pójdę do pracy? Nie będę miała chwili dla siebie.