Temat: Różnice między mną o chłopakiem- ważne?

Obawiam się, że na dłuższą metę takie różnice zaczną męczyć obydwie strony i kiedy opadnie zauroczenie, jeszcze bardziej się one uwydatnią.
Jasne -  można powiedzieć, że najważniejsza jest miłość i chemia, że różnice nie mają znaczenia i takie tam, ale prawda jest taka, że rzeczywistość często brutalnie weryfikuje taki dziewczęco-romantyczny pogląd.

Nie szukaj pacjenta, któremu musisz tłumaczyć jak rozmawiać o emocjach, znajdź mężczyznę, który jest Ciebie warty, który będzie Cię rozumiał i nie będzie Cię ograniczał. Chyba, że chcesz otwierać gabinet na wsi.

(mam nadzieję, że nie czujesz się urażona moją wypowiedzią)

Nie, ska nie jestem urażona, biorę pod uwagę to że usłyszę rzeczy nie do końca dla mnie odpowiednie. :)

niektórzy mówią, że przeciwieństwa się przyciągają ale jak dla mnie jedynie na krótką metę, niektóre sprawy w długoletnim związku mogą bardziej szkodzić niż pomagać ale to oczywiście zależy od osób tworzących dany związek, ja osobiście nie wyobrażam sobie być w związku, w którym z partnerem dzieli mnie zbyt wiele różnic, gdybym miała powiedzieć tak z marszu jaka różnica jest dla mnie akceptowalna to różne temperamenty gdy jedno łagodzi drugie ale to też nie zawsze wychodzi, dwie spokojne osoby też są ok ale dwa tornada już gorzej

różne temperamenty są ok jeśli żadna ze stron nie rani drugiej, jeśli Tobie nie przeszkadzają jego napady gniewu to ok, ja sama jestem raczej tornadem ale głównie gdy jestem niewyspana lub głodna i wiem, że to dla spokojniejszej połówki czasem może być przykre

stawiając się w Twojej sytuacji chyba nie umiałabym być w takim związku ale życie weryfikuje poglądy

a tymczasem dobrej nocy bo już uciekam, rano trzeba wstać

Jeżeli on jest to osoba chcącą rządzić w Waszym związku to nie będziesz miała łatwego życia. Bo będzie chciał ustawiać Wasze życie według siebie, a czy Ty dasz radę żyć według jego zasad? A pomyśl jak przyjdzie na świat dziecko, czy będzie pomagał Ci przy dziecku, pomagał wrócić Ci do pracy zawodowej.
Masz dopiero 21 lat, dopiero otwiera się życie przed Tobą. Masz marzenia. Może warto poczekać na kogoś innego???
Ja trzymam kciuki za Ciebie, bo teraz podejmujesz decyzję, które są bardzo decydujące dla Twojego życie. Albo będziesz żyła tak jak chcesz albo sobie spieprzysz. (Sorry że tak trochę wulgarnie piszę, ale trochę mam doświadczenia na ten temat.)
POMYŚL O SWOJEJ PRZYSZŁOŚCI JAK CHCESZ ŻYĆ!!!

Oj znam to... U mnie skończyło się rozstaniem. Nie mówię, że u Ciebie będzie tak samo, ale musisz się zastanowić, czy te kwestie, które Was dzielą będą miały wpływ na Wasze życie i czy da się pójść na kompromis. Nie mówię oczywiście o kwestii różnic między Waszymi rodzinami, ale to chyba niekoniecznie musi mieć znaczenie w perspektywie długoterminowej, chodzi mi bardziej o to jego podejście do życia i do Twojej roli w rodzinie. Może zmieni zdanie jak się zorientuje, że jednak  życie jest drogie i lepiej kiedy obie osoby pracują. Może jednak nie będzie pracował jako fizyczny w przyszłości i doceni, że każda praca potrafi być męcząca. Co do wyrażania emocji to zależy czy faktyczznie o wyrażanie siebie chodzi czy o to że on jest wrzeszczącym wkurzającym się na wszystko królem dramatu, który ze wszystkiego robi zadymę, a ty próbujesz wszystko załagodzić siłą spokoju (u mnie tak było - wytrzymałam 5 lat, ale całe życie bym nie dała rady). Tymczasem może spróbuj zaaranżować namiastkę wspólnego życia, żeby sprawdzić jak to podejście jego wygląda w praktyce (np. wjazd gdzieś gdzie będzie kuchnia - sprawdzisz czy by Ci pomógł w gotowaniu czy nie). Nie zazdroszczę Ci sytuacji - źle jest poświęcić dużo czasu związkowi bez przyszłości.