Temat: wspólne mieszkanie - przesadzam czy mamy problem?

skrzydlata napisał(a):

zmartwie cie albo to zaakceptujesz albo bedziesz nieszczesliwa bo nie da sie zmienic brudasa (ja ze swoim zyje 4 lata i wole juz sama posprzatac niz wiecznie sie klocic, bo jak nie pokaze palcem to nie zrobi nic a ja mam dosyc pokazywania, doszlismy tylko do etapu ze to on wyrzuca smieci, czasem odkurzy i zmyje ale to juz musze mu powiedziec ale za to zajmuje sie dzieckiem , musialam to albo zaakceptowac albo go zostawic, dodam ze balaganiarstwo to chyba jego jedyna wada lub jedna z nielicznych ktore mi wadza)

cancri napisał(a):

Odpisywalam do autorki postu.Szukasz normalnych odruchow u facetow? Prosze Cie :-)))Mieszkaja ze soba zaledwie trzy tygodnie, a nie dwa lata.Wypracowywanie kompromisow to nie jeden dzien, ani trzy tygodnie.

Jiselle napisał(a):

Mój stosował "zasadę" gdzie się rozbierzesz tam zostaw, nie raz zbierałam brudne skarpety i ciuchy po pracy, aż w końcu pewnego razu zamiast kanapek w pudełku były jego skarpety zapakowane w folie aluminiową (żeby nie zauważył), ale był zły. Jak nie zmywał po sobie to zbierałam naczynia i jak już zasnął stawiałam po jego stronie łóżka. Nigdy nie wynosił po sobie rolki po skończonym papierze, albo zostawiał jeden listek, wszak papier jeszcze jest. To zebrałam te wszystkie rolki i te kawałeczki i mu zrobiłam "nową rolkę" a resztę papieru schowałam, jaki był zły kiedy papier rwał się po jednym listku hihi, a rolki wkładałam do torby między jego robocze ubrania. W szafie też panował wiecznie bałagan, nigdy nic nie mógł znaleźć, wywalenie wszystkiego z szafy kilka razy i problem się rozwiązał. Ogólnie byłam bardzo złośliwa i nie przebierałam w środkach a do tego miałam ubaw. W ciągu pół roku facet się nauczył.