Temat: Rozwód rodziców wisi na włosku...

przede wszystkim powinnaś powiedzieć o swoich uczuciach matce, że uważasz, że źle zrobiła i nie akceptujesz tego, że absolutnie nie popierasz jej decyzji i że jest strasznie samolubna.

Jeśli ona chce odejść od ojca niech to zrobi i już, szybkie cięcie a nie pieprzy że go nie kocha nie chce go krzywdzić a ciągle z nim jest. Niech sięwyprowadzi do tego drugiego skoro to taka miłość i niech da ojcu jasno do zrozumienia, że to koniec. Bo inaczej on nigdy się z tym nie pogodzi. Wydaje mi się, że puki co powinnyście z siostrą zostać z ojcem, żeby go wesprzeć jeśli kiedyś któraś z Was będzie chciała zamieszkać z Matką możecie podjąć taką decyzję... pewnie co do siostry to sprawa skończy się w sądzi, ale Ty sama możesz już o sobie decydować.

Wiem co to rozwód rodziców... sama to przeżyłam i walkę o majątek, współczuję Ci. Moja Mama pogodziła się z odejściem ojca dopiero po 3 latach (stekach bzdur i oczerniania jej w pismach do sądu) więc nastaw się na to, że ojciec jeszcze przez dugi czas będzie za matką tęsknić, że przez długi czas będzie chciał żeby wróciła. A i co najważniejsze niech sprawy majątkowe załatwią od razu zanim któremuś z nich coś odbije i będzie chciał zabrać drugiemu wszystko (wiem, że to okrutne, ale ja zawsze będę żałowała, że nie zaprowadziłam ojca do notariusza w dniu w którym mi powiedział, że odszedł od Mamy i że wszystko jej zostawia... 2 lata walki w sądzie o "sprawiedliwy" podział majątku wykończyl mnie psychicznie i doprowadził do tego, że nie chcę znać swojego Ojca a wieść o tym, że miał zawał niemal przyjęłam z ulgą bo pierwsza myśl była taka, że jak umrze to mama nie będzie musiała go spłacać - wiem jestem okropną córką, ale gdy musisz walczyć z ojcem o alimenty a on twierdzi w sądzie że nie ma dzieci to przestaje się kochać miłością bezwarunkową nawet własnych rodziców.)