Temat: Ja i moi rodzice. Jeśli ktoś chciałby to przeczytać...

Hej, nie wiem od czego zacząć, mam chęć wygadania się komuś obcemu co dzieje się u mnie w domu.... (zaznaczam że to nie żaden temat założony dla żartu i jeśli macie złośliwie komentować to powstrzymajcie się proszę). Jestem młodą osobą, dopiero co skończyłam liceum, chcę iść na studia, problem tkwi w moich rodzicach a mianowicie : Jestem jedynaczką i moje rozdarcie jest pomiędzy mamą a tatą, dlaczego? Zaraz wam to wyjaśnię. Całe życie w mojej rodzinie były kłótnie, mój ojciec pił, nigdy go nie było w domu, zawsze byłam z mamą dość blisko bo to ona mną się zajmowała. Rok temu zaczęło się piekło, mój ojciec się chwilowo ''nawrócił'', przestał pić i zrobił się niewiarygodnie rodzinny (dodam że w moim domu nigdy nie było czegoś takiego jak zwykłe przytulenie, powiedzenie do dziecka kocham cie, zwykłej rozmowy - zawsze szłam do cioci, zawsze jej się zwierzałam, biegłam z każdym problemem, ona mi pomagała, z nią mogłam porozmawiać o uczuciach), a moja mama znalazła sobie koleżankę, ja chodziłam z jej synem do klasy... zaczęły się problemy z nią związane dużo by tu opowiadać, nie jestem w stanie przekazać tego wszystkiego... problemy były powiązane z krążącymi plotkami o tym że moja mama ma romans z tym chłopakiem, ja robiłam swoje małe prywatne śledztwo na ten temat, do mojej babci przychodziły sms od nieznanych osób że rodzina tej kobiety jest opętana itd. Faktycznie widoczne było w mojej mamie to że jest w nich zapatrzona, ciągle tam chodziła, widziała w nich same zalety, nikt nie mógł jej przemówić do rozumu że odkąd tam chodzi to się zmieniła.Spała u mojej cioci bo ojciec ciągle wyganiał ją z domu, mieli brać rozwód, nie wzięli, ona wróciła do domu było już wszystko dobrze a wczoraj znowu rozpętała się wojna. Toczy się błędne koło, ma być rozwód, wyprowadzki, dzielenie sie majątkiem, ja też jestem jak rzecz - z kim pójdziesz?, potem jest ok, znów wojna, rozwody... Mam tego dość, pragnę żeby się rozeszli ale nie chce żeby mama została z niczym.. nie jestem po stronie ani ojca ani matki, jedynie wtedy kiedy wiem że mają racje to częściowo staję w obronie. Najgorsze jest to że mój ojciec jest bajkopisarzem i wymyśla bzdurne historie i kłamie żeby skłócić mnie z babcia i ciocia... Do tego ma hopla na punkcie pieniędzy.. Jak są kłótnie to ciągle je chowa i grozi że nie będziemy miały za co żyć, a jak jest dobrze to daje nam na wszystko. Ja dostaje od niego co miesiąc na konto zleceniem trochę gotówki- i w tym tkwi jego broń.Próbował mnie kiedyś zmusić że jeśli nie zerwę kontaktów z rodziną to nie będzie mnie utrzymywał, a jak ja sama mam się utrzymać jak nie pracuję i moja mama też? To chore. Ciągle się obraża i mówi że skoro stoję po stronie matki to cofa zlecenie banku i odetnie mi fundusze.Najchętniej chciałby żebym była dla niego lizodupem, biła mu brawa i razem z nim wyrzucała jej rzeczy, a o mamie najlepiej zapomniała I co ja mam zrobić? Nie chce wybierać między nimi... przez ten ostatni rok był taki długi ciąg zdarzeń że nie sposób to ogarnąć. Jeszcze jedna sprawa. Mój ojciec ma swoją firmę i chce mnie zatrudnić, po czym jak mu powiedziałam że wiecznie nie będę z nim pracować tylko jak zrobię studia i znajdę w tym kierunku prace to odejdę to się obraził że nie zostanę z nim dożywotnio w jego pracy bo on chce komuś to przekazać czego się dorobił..To po co mam robić studia? Dla rozrywki? Każdy chodzi do szkoły żeby po tym coś mieć, pracę w tym kierunku który go interesuje.Mogłabym u niego pracować nawet od teraz ale czy jest w tym sens??? Czy nie lepiej szybko się usamodzielnić i odejść z tego popieprzonego domu wariatów?Tak to będę dalej z tym związana, a zawsze ja jestem obarczana skutkami kłótni, zawsze!!! Nie mogę tu wytrzymać, moje nerwy sięgają już dna.. W sumie nie dziwię się mamie z jednej strony bo ona tylko rok się zaprzyjaźniła a ojciec wędrował swoimi ścieżkami całe życie i teraz widzi jak ona się czuła przez te lata jak była sama...