Temat: studia, facet, życie, pomocy.

Myślę, że wypowiadając te słowa posunęłaś się odrobinkę za daleko :) Nie wszyscy tylko imprezują i piją i w dodatku za cudze pieniądze, bo przecież rodzice dali. Mi też dadzą na studia, zbierali tyle lat, żeby spełnić moje, i po części ich marzenia. Kiedy znajdę pracę w zawodzie na pewno im wszystko oddam z nawiązką ;) Ale podczas studiów nie będę miała możliwości pracować, siedząc na uczelni cale dnie - no przynajmniej na I roku..

Jeżeli chodzi o problem autorki tematu moim zdaniem nie jest dobrą decyzją porzucenie studiów i chęci dalszego szkolenia się. Jeżeli ten kierunek nie jest dla Ciebie, znajdź coś innego. Albo przed tym jak rzucisz te studia, spróbuj najpierw znaleźć pracy, żebyś miała pewność, że nie wylądujesz bez szkoły i pracy. Poza tym z tego co mówisz, to na razie wszystkie pieniądze jakie macie, są zarobione przez Twojego partnera. Mówisz nasze oszczędności, a tak naprawdę to są jego oszczędności. Problem polega na tym, że póki jesteś młoda pracę możesz znaleźć dosłownie wszędzie, a potem.. po 30, mogą się już pojawić trudności. Nie wiem skąd bierze się ten problem, ale ludzie generalnie wolą zatrudniać młodsze osoby, podczas gdy najwięcej osób bezrobotnych w tym kraju przypada na ludzi powyżej 40 roku życia. Myśl też przyszłościowo, że za kilka lat ktoś już będzie żądał od Ciebie jakieś papieru.. Możesz dostać pracę w sklepie, ale co z tego, jak zaraz małe sklepy upadną, bo nie wytrzymają konkurencji supermarketów etc etc etc. Jest wiele czynników.. Za chwile może wzrosnąć koszt mieszkań. Obawiam się, że Twoje upragnione, skromne życie czeka wiele przeszkód i barier. Pytanie: jak chcesz sobie wobec tego zapewnić stabilną przyszłość? Doskonale wiem, że papier magistra nie daje nic. Dlatego jak ktoś tu wyżej wspomniał: należy szukać takich kierunków, które dają konkretny zawód.. :) Poza tym jestem zdania, że najważniejsze są chęci, zapał, energia i nieziemska potrzeba spełniania marzeń, a wszystko się zawsze ułoży i praca się też znajdzie :)

Słyszałam o czymś takim. Ludzie, którzy mają niższe wykształcenie niż reszta jego współpracowników nie może zajmować wysokich stanowisk, choćby nie wiadomo jaki byłby zdolny. Chodzi o papiery... To niedorzeczne, żeby ludzie z wyższym wykształceniem podlegali komuś, kto takowego w ogóle nie ma ;) Moja mama kończy magisterkę w czerwcu i też zastanawia się, czy podawać do kadr, że ma wyższe wykształcenie: awansu nie dostanie na pewno, bo już była u każdego kierownika w firmie, w przeciwnym razie czeka ją tylko zwolnienie, bo nie może być, że pracownik, który zajmuje najniższe stanowisko, ma wykształcenie wyższe od kierowników i tych wszystkich bez wykształcenia, którzy za komuny otrzymali miano specjalisty i wysokie stanowiska :)