Temat: trudna sytuacja w związku, proszę o radę.

Nie spodziewałam się że będę miała odwagę założyć taki temat, ale spróbuję.

Mieszkam obecnie w chłopakiem od styczna tego roku. Znamy się dwa lata ponad, cos poważnego zaczęło się dziać między nami na przełomie kwietnia i maja tamtego roku. W czerwcu wyjechałam na 3,5 miesiące do Hiszpanii, więc mieliśmy przerwę w związku, ale cały czas utrzymywaliśmy ze sobą kontakt i raczej nic poważnego się z żadnym z nas nie działo, jesli chodzi o kontakty z płcią przeciwną. W listopadzie okazało się, że on musi wyjechac do innego miasta, dostał tam dobrą pracę, była to okazja dla niego. On wyjechał, a ja dojechałam do niego już na sylwestra i zostałam z nim na stałe. Miałam zawsze bardzo niedobry kontakt z matką, nigdy nie potrafiłyśmy się porozumieć, bardzo chciałam się wyprowadzić, nie mam teraz z nią kontaktu, nie akceptowała też mojego S.

Dzisiaj nadal z nim mieszkam, on pracuje 8 godzin dziennie (normalny etat), wraca do domu je obiad i idzie do drugiej pracy w której przebywa minimum 13 godzin w tygodniu, a w rzeczywistości jest tego znacznie więcej (umowa o dzieło chyba). Czyli całymi dniami siedzę sama, gotuję, sprzątam, przyjmuję jego matkę, czasem idę do niego na siłownię i jestem tam z nim. Ale mam dosyć. Ostatnio też poszłąm do pracy i widzę tam młode dziewczyny, którre pracują ale spędzają aktywnie czas, że swoimi pratnerami, jaieś rolki, wyprawy rowerowe, zabawy w klubie, romantyczne wieczory. Normalne zdrowe spędzanie czasu. Nam zdarza się to wcale, lub sporadycznie. Czuję się p prostu samotna, nie mam w tym mieście nikogo poza S. są koleżnaki z aerobiku siłowni, ale to bradzo płytkie relacje. Koleżanki w pracy tak samo, ostatnio jedna z nich zapytała mnie dlaczego S tyle pracuje, przecież mamy mieszanie (po jego ojcu) auto (kupił już sobie) i w sumie żyjemy na określonym standardzie, dziewczyna zasugerowała, że może on się chce oświadczać. Nie to nie to, zapytałam go po co to wszystko, on twierdzi, że trzeba za coś żyć. Ja jestem zdania, że nawet za te pieniądze z umowy o dzieło żylibyśmy spokojnie, no i ja też teraz pracuję, więc nie było by nam źle, a mieliśbyśmy więcej czasu dla siebie. Do niego to nie dociera.

Jest jeszcze jedna sprawa. Utrzymuję kontakt z chłopakiem z mojego starego miasta. Mój S. o tym nie wie, nie trawili się nigdy. Niedawno ten chłoapk zaproponował spotkanie, bo miał byc w Łodzi, nie zgodziłam się, z wiadomych względów. Mimo to gdy byłam na basenie- spotkaliśmy się. Nie mógł wiedzieć że tam pójdę, nie wspomniałam mu, to był przypadek. Rozmawialiśmy, powiedział że bardzo schudłam, dobrze wyglądam, ogólnie było miło. Od tego czasu zacieśniliśmy mocniej kontakt i obawiam się że zaczynam się w nim zakochiwać. Wczoraj zapytał, właściwie zaproponował czy nie wróciłałabym do rodzinnego miasta i nie zamieszkała z nim. Powiedział, że o mnie myśli, wie jaką mam sytuację w rodzinnym domu, że nie mogę tam wrócvić i wie, jak się czuję tutaj. Nie wiem co powinnam zrobić i czy w ogóle coś robić. Proszę o radę.