Temat: Problem z chłopakiem

Dziewczyny!
Na studniówkę zaprosiłam mego kolegę, z którym chodziłam do szkoły przez dobre 6 lat. Mieliśmy zawsze dobry kontakt, który jednak trochę się urwał przez ostatnie pół roku. On studia, praca a ja ostatnia klasa. Postanowiłam jednak po paru komplikacjach z niemającymi czasu na próby partnerami go zaprosić. Nie ukrywam, zawsze mi się podobał. Niesamowita osobowość, niezwykle dojrzały, inteligentny i w dodatku przystojny.  Przez długi czas dusiłam w sobie to, że ciągle o nim myślę etc. Czekałam, aż zerwie z dziewczyną, lecz niestety potem pojawiała się następna i tak się ciągnęło. Zawsze uważałam się za osobę za mało atrakcyjną, nieinteresującą i brakowało mi odwagi. Jednak przez ostatnie pół roku wiele się we mnie zmieniło, zaakceptowałam siebie, zobaczyłam w sobie piękno i nabrałam odwagi. Studniówka była cudowna. Tańczyliśmy w nieskończoność, wybawiłam się za wszystkie czasy. Wydawało mi się, wydawało się innym którzy mnie pytali co między nami jest, że nie jest mi w 100% obojętny. Zebrałam się na odwagę, co powiem szczerze nigdy wcześniej mi się nie zdarzało, i powiedziałam pod koniec wieczoru/nocy, że bardzo go lubię i co on na to. Wiem, trochę mało trafnie to ujęłam. On na to, że mnie też lubi, nawet bardzo, jednak jest z (...) chociaż to coś nowego, jednak sama rozumiem. Jest monogamistą. To mnie zbiło z tropu. Znam dziewczynę i wydawało mi się to trochę mało prawdopodobne, no ale jednak. Odparłam, że nie wiedziałam i w sumie to trochę żałuję że mu powiedziałam i że rozumiem że zmieni nastawienie do mnie. On na to, że wręcz przeciwnie, jednak sama rozumiem ... Zmieniliśmy temat itd.  Sama nie wiem co mam teraz robić. Dlaczego zachowywał się tak przez cały wieczór, wiem że nie jest typem podrywacza itd. Mam siedzieć i cierpliwie czekać? Czy po prostu nie chciał mi zrobić przykrości dlatego też nie powiedział mi wprost że nie mam na co liczyć?