Temat: Nasze spotkania z Tż.

Zamieszkajcie razem, starzy ludzie.

aguniek1988

chyba pierwszy raz na tym forum się z Tobą zgodzę, wymówki i wykręty, jakby chciał to by dla swojej dziewczyny znalazł czas, a kogo stać teraz na kupno mieszkania? każdy się zaharowuje, jeśli chce mieć własne i nie ma żadnej pomocy ze strony rodziców - cóż takie życie, ale jest się we dwoje i można jakoś przetrwać! a jeśli mam być szczera to nie wyobrażam sobie po 5 latach związku nie mieszkać razem, zwłaszcza, że oboje pracujecie...

nie wiem, jak Ci odpowiedzieć, bo szczerze mówiąc nigdy nie miałam tego problemu.

Porusze z nim ten temat jak tylko sie z nim spotkam, tylko znow sie bedzie wykręcał... aż sie w końcu pokłócimy...

Jesli chcesz zeby cos sie zmienilo na lepsze to musisz dzialac, on sam z siebie tego nie zmieni, uwierz mi. Musisz zacisnac zeby i pryzkladowo nie spotkac sie z nim w jeden weekend a potem zobaczysz,powinien sie stesknic a jesli nie to znacze ze mu nie zalezy. Romzowa tez jest wskazana , powiedz wprost co Ci sie nie podoba, wszystko, laczenie z jego odzywkami...niech wie ze nie jestes na zawolanie, nie akceptujesz uszczypliwych odp, pomysl o sobie, chcesz takiego zwiazku? Wiesz ilu jest fajnych facetow, ktorzy latali by do Ciebie z checia i czesto.....?Zastanow sie nad tym.ie chodzi jedynie o czas ale o caloksztalt a ten nie wyglada najlepiej.

ostatnia chwila. 5 lat to masa czasu.

Kobieto, dobrnęłam do 2-giej strony z 6-ciu i dalej ani nie czytam, bo już wiem co to za przypadek. Wiem, bo dokładnie to samo miałam. Krótkie widzenie w weekend, najczęściej tylko na seks i nara bejbe. Dziś już od daaawna z nim nie jestem. Uważam że "ukradł" mi kupę cennego czasu, nerwów i za dużo łez na niego poszło. Facet ewidentnie Cię już nie chce, ale nie wie za bardzo jak to zakończyć - faceci to na ogół takie dupy, którzy nie chcą być "tymi złymi" i generalnie robią wszystko abyśmy to my z nimi zerwały. Mimo że to oni tego chcą, nie my. Wiesz, przeżyłam już to kilkukrotnie i wiem że to ciężkie, po tylu latach, ale serio, nic z tego już nie będzie. Ja też myślałam że jestem za bardzo dostępna, że jak zacznę żyć własnym życiem to na nowo w nim wzbudzę zainteresowanie, ale prawda była taka, że jemu było to bardzo na rękę. W końcu ja jechałam w swoją stronę, a on bez ogródek i wyrzutów sumienia ruszał na dyskotekę. Przegiął w momencie, gdy dosłownie - łaskawie - pojawił się na moich urodzinach o godz 19 wieczorem, wręczając bylejak zapakowany w papier z poczty (szary) prezent kiepskiej "wartości" (nie chodzi o cenę), aby po chwili wyjść na dyskotekę. 2 tygodnie później ze łzami w oczach zakończyłam ten związek. Mój błąd polegał jednak na tym, że zamiast się całkowicie odciąćpo tym rozstaniu, ja naiwnie latałam za nim i marzylam że jeszcze coś się zmieni, że będziemy razem. Zmarnowałam kolejny rok życia. Nigdy sobie tego nie wybaczę, ale nauczyłam się na błędach Dziś jestem szczęśliwą - prawie żoną :) Więc serio - szkoda życia na kogoś kto nie potrafi cię docenić, w kim już ogień zgasł. Lepiej teraz niż jak dzieci na świecie są..... Powodzenia i dużo siły...

Dziękuje wszystkim za odpowiedzi :) Napisze jak bede już po rozmowie. 

I jak po rozmowie?

Dokladnie o to samo chcialam zapytac...