Temat: Teście niedowytrzymania

maz robi na czarno i laduje pieniadze w nieswoja firme. Moze trzeba go oswiecic ze jak tak pociagnie dalej to nie dosc ze nie dostanie emerytury to jeszcze jest mozliwosc ze nic mu z tej firmy nie skapnie. Juz widzialam takie sytuacje gdy wszycy ladowali kase w dom bo liczyli na spadek a na koniec osoba ten dom i caly majatek stracila za dlugi. Wyprowadzic sie, znalezc prace i myslec o sobie. Tyle. 

wyprowadzic sie i zyc na swoj rachunek i przestac z takimi rosszczeniami bo to wasza wina.

dziadkowie jak beda chceli miec kontakt  wnukiem to beda miec a jak nie to tez bez laski

Ja napiszę, jak widzę wasza sytuacje i jak wyglądało to u mnie, a wnioski proszę wyciągnąć na spokojnie samemu..

Jesteście młodzi, macie male dziecko (Ale już nie malutkie) i mieszkacie u teściów. Nie mieszkacie już w jednym budynku ze wspólną kuchnią jak na samym początku, ale w budynku, który jest ich własnością, a który ma wspólne podwórko z ich domem. Twój mąż i jego brat pracują bez umowy w firmie  która jest własnością teściów. To nie jest praca na czarno, tylko jakoś tam uregulowane prawnie jako pomoc  członkom rodzinie. Zyskami z działalności się teście dziela, ale na papierze nie jest możliwe pójście na l4 itp. Ty nie pracujesz, zajmujesz się dzieckiem, którego nie chcecie oddać do żłobka. Tesc jest głową rodziny i interesu i generalnie wszystko jest pod jego dyktando. Twojemu mężowi taki układ odpowiadał dopoki nie pojawilas się ty i nie zaczęłaś mu otwierać oczu. Ale po tym "otwarciu oczu" i wyprowadzce na bloki i tak dążył do powrotu poprzedniego układu. I właściwie wrociliscie do punktu wyjścia..  

U mnie było dość podobnie: mieliśmy z mężem po dwadziescia kilka lat, jak wzięliśmy ślub. Z miłości, żadnego przymusowego ślubu nie bylo, bo dziecko w drodze :) Oboje pracowaliśmy,  ale zdecydowaliśmy się zamieszkać z treściami, bo "dom duży, bo my sami to nie utrzymamy go na starość,  bo po co będziecie wydawać na wynajem albo brać kredyt na budowe" itp. Mieliśmy do dyspozycji 2pokoje,wspólną kuchnia i lazienka. I teściowa, która rządziła wszystkim :) Od samego początku duzo rozmawialiśmy i ustaliliśmy podział rachunków, a duże zakupy (opal) też dzielilismy. Kiedy przyszła pora na jeszcze większe inwestycje (zmiana dachu i przygotowanie klatki schodowej tak, żeby zrobić oddzielne wejście dla nas) też usiedlismy do wspólnej rozmowy, która wszystko zmieniła . Do tego momentu, czyli przez 1,5 roku żyło nam się względnie zgodnie, bez klotni. Przedstawiliśmy naszą propozycję,  czyli pokrywamy wszystkie koszty sami, ale chcielibyśmy,  żeby stać się właścicielami nieruchomości: albo całości, albo robimy rodzial prawnie na dwa mieszkania, oni są właścicielami swojej części plus część gruntu i my tak samo, a z podwórka korzystamy i tak wspólnie.  Tesciowie przedstawili swoją propozycje: remont finansujemy my, ale żadnego przepisywania własności nie będzie,dopiero za jakiś czas zrobia testament i po śmierci obojga właścicielami mielibyśmy się stać my. Na taki układ my się zgodzić nie chcieliśmy, oni zdania zmienić nie chcieli, więc wyprowadziliśmy się stamtąd biorąc kredyt hipoteczny i kupując mieszkanie w bloku (za rok kończymy splacac). Nie zdążyliśmy się poklocic, wyprowadziliśmy się w odpowiednim momencie nie psujac relacji rodzinnych. Trochę mój mąż "tesknil" za poprzednim układem , z czasem jednak zauważył plusy mieszkania oddzielnie i po odwiedzinach u teściów czy też u moich rodziców mówi, że jak to dobrze, że wracamy do siebie, gdzie nikt nam nad głową nie sleczy i nie narzuca swoich przekonań i racji.. Aktualnie z treściami mieszka brat męża z żoną i dziećmi, dom prawnie należy do teściów, remont finalnie tesciowie przeprowadzili sami go finansujac i biorąc na to kredyt. Zona brata kiedy tylko może jedzie z dziećmi do swoich rodziców na weekend ,  przed wszystkimi robi dobra mine do złej gry, ale wszyscy dobrze wiemy,że ucieklaby z domu teściów gdzie pieprz rośnie i już.. Ale mają małe dzieci, jedno chodzi do przedszkola (oni zawoza, tescie odbieraja), a drugim dzieckiem opiekują się tesciowie na co dzień, bo jak to do żłobka oddać dziecko itp. Brat z żoną oboje pracują, ale finansowo nie udźwigną aktualnie tego, żeby wyprowadzić się od teściów. Nie zazdroszczę im tego  że tkwią w takim układzie, ja wolę mieszkać w bloku i na swoim :)

W tych naszych dwóch historiach jest duzo podobieństw. Nikt nie powie,że masz zrobić tak czy inaczej, ale najlepszym rozwiązaniem jest spokojna rozmowa,  najpierw z własny m mężem, a potem na  spokojnie zteściami i ustalenie, co dalej. Tkwienie w zawieszeniu spowoduje narastanie napięcia i kiedyś ktoś wybuchnie..

jedno i drugie jak but, tylko nie wiem które bardziej, ty czy twój mąż.

1. Raczej nie widzę możliwości posiadania sympatycznej relacji z kimś kto nawet w złości nazwał mnie szmatą. 

2. Nie wyobrażam sobie zostawiać dziecka z dziadkami, którzy klną, są wybuchowi i maja niezdrowe zapędy ba ustawianie innym życia (powiedz mi, że oni regularnie nie piją)

3. Nie wyobrażam dobie partnerskiego związku z człowiekiem który mimo dorosłości nie potrafi postawić granic rodzicom. Nie wiem jak niskie poczucie wodnej wartości trzeba mniej żeby rodzice Ci dyktowali jak masz żyć. Jak mąż bedzie miał wypadek w pracy to co zrobisz? To co robią Twoi teście to zwyczajne oszustwo. To śmierdzi takim typem człowieka co jak ma firmę budowlaną to wywozu gruz do lasu bo ‚taniej’. Dla mnie to jest nieprzekraczalna granica. Śmierdzi toksycznym g****m na kilometr. 

4. Nigdy nie wylądowałabym się w mieszkanie na jednej posesji z teściami, a tu jeszcze dochodzi szwagier ze szwagierka. Sytuacja gdy niedokoszony trawnik jest okazją do przytyków i nieporozumień. 

Nie każdy musi iść na studia, nie każdy musi być prezesem, czasem ludzie maja ciężki start w życiu. Nie wierze jednak ze nawet w takiej sytuacji nie można wytyczyć sobie zdrowych granic. A zasada ‚teściowie (ani rodzice!!) nie dyktują mi jak mam żyć’ zdecydowanie do nich należy. 

Generalnie życie (twoje też) jest zdecydowanie zbyt krótkie aby użerać się z kimś do kogo nie pałam sympatią, kto nie życzy mi dobrze, i nie sprawia ze czyje się u siebie. Moi rodzice (fajni lidzie) odpuścili już dawno ustawianie mnie wedlug ich wizji swojej córki. Wióry leciały, a teraz mamy najlepsza relacje na świecie. Polecam. 

Twój mąż NIE MA OBOWIĄZKU pracować dla dobra swoich rodziców. Nie istniejemy aby utrzymywać rodziców, nie żyjemy alby zamartwiać się rodzicami, ani ich utrzymywać ani spełniać życzenia. 

Jestescie mlodzi i macie szanse z mezem ulozyc sobie zycie na wlasnych warunkach. Im dluzej maz zostanie w tej pracy i inwestuje w "nie swoje" warsztaty itp. tym ciezej bedzie mu to zostawic. Lepiej gdybyscie poszli na swoje i pracowali na umowach.. obecnie zycie to troche taka wegetacja, za pare lat Twoj syn tez bedzie to inaczej odbieral.. 

Muszą być bardzo bogaci ci dziadkowie skoro lubicie być ich niewilnikami. Ja bym tam nie mieszkała, tym bardziej  z dzieckiem. I nie pracowala na czarno...

a wy się tak zwyczajnie nie boicie, że pewnego dnia facet zachowuje albo będzie miał jakiś wypadek i za leczenie zapłacicie o wiele więcej niż do tej pory wsadziliście w te firmę czy domy? z tego chorego układu to trzeba się jak najszybciej wymiksować, Ty i on musicie znaleźć normalne prace, wyprowadzić się, dziecko wysłać do żłobka, a do dziadków przyjeżdżać raz na jakiś czas. zacznijcie żyć swoim życiem, weźcie odpowiedzialność za siebie to i rodzice męża nie będą problemem.

ja tu dorzuce jeszcze jedna mozliwosc , to ze autorka okresla prace meza jako wykorzystywanie i prace na rodzicow - to jest jej punkt widzenia i nie znamy dokladnie sytuacji. Znam kogos kto jest leniwy, niesamodzielny i nie jest w stanie zadnej pracy znalezc i utrzymac, w tej sytuacji prace u rodzicow traktuje jako wybawienie z tego "przymusu" bycia doroslym, czuje sie w takim ukladzie bezpiecznie (mimo ze warunki sa do d..). To ze godzi sie na takie warunki - bez zabezpieczenia ubezpieczenia i emerytury juz swiadczy o jego wielkiej "dojrzalosci". Myslacy czlowiek nie tkwil by w takim ukladzie, mogloby to byc jako jakis okres przejsciowy ale nie na lata.