Temat: Kolega, przyjaciel a może chłopak?

Pisałam tu kiedyś o pewnym chłopaku, którego poznałam na forum i przez dłuższy czas była to tylko znajomość wirtualna. W końcu się spotkaliśmy i było świetnie. Od tego czasu spotykamy się chociaż raz w tygodniu, ale zazwyczaj częściej (może teraz nie - przez wirusa). Jest fajnie, śmieszkujemy, chodzimy na zakupy, do kina, na kręgle czy lodowisko. Ze 2 razy byłam u jego znajomych na wieczorze planszówek. No ale ja nie wiem kim dla niego jestem. W ogóle nie inicjuje kontaktu fizycznego. Po prostu zero. Jak go przytulę to odwzajemni, ale sam z siebie nie. Oglądaliśmy film u mnie w domu to się do niego przytuliłam, ale on tylko oparł swoją głowę o moją i tyle. Pisze ze mną po kilka razy dziennie, zwierza się co u niego, u jego rodziny i znajomych. No ale totalnie nic z tego nie wynika. Nie jestem jakaś zajebiście piękna ale bez przesady, wyglądam jak większość kobiet na ulicy. Z resztą mówił mi różne komplementy, że mam ładną buzię, że lubi kiedy się uśmiecham. Nie wiem jak to rozegrać, bo koleś mi się podoba. No i jeszcze ten wirus, nie zaproszę go do domu, bo mieszkam z tatą a on oszalał na punkcie wirusa, natomiast ON wynajmuje pokój z kolegą więc nie byłoby intymności. I do tego momentu pomyślałabym, że się tylko kumplujemy i okej, ale robił mi już różne niespodzianki, które (w mojej ocenie) nie są przeznaczone tylko dla koleżanek. Raz zabrał mnie po praacy nic mi wcześniej nie mówiąc na piknik za miastem, zabrał mnie na koncert zespołu który uwielbiam choć on nie słucha takiej muzyki. No i z jednej strony widzę z jego strony jakieś znaki, ale jak patrzę na czyny to chyba nie bardzo i po prostu głupieję. Z racji wirusa nie widzieliśmy się od 3 tygodni i tak się zastanawiam co dalej. Napisał mi, że jego współlokator w niedzielę wyjeżdża na kilka dni więc mogłabym wpaść do niego się spotkać. Jest sens to dalej ciągnąć? Zauroczyłam się w nim, a czuję się jak jego siostra. Czy to ten słynny friendzone?