Temat: Uważa, że jestem gruba

Ale odejście wcale nie jest takie proste. To w końcu 2 lata. Na początku było inaczej. Był miły troskliwy. Ostatnio się tak zmienił. Myślę, że duże znaczenie ma to że ma problem ze znalezieniem pracy i po prostu na mnie się to odbija. I ostatnio dużo gra w gry. Nawet sobie kupił konsolę do grania. 

Mój mąż nie umie czasem powiedzieć wprost czego by oczekiwał ode mnie i też wali czasem jakimiś zagadkowymi docinkami - raczej delikatnie, bo jednak boi się mojej reakcji, ale wiem, że zawsze jest to dla mojego dobra, a nie jakiś jego wymysł. 

Nie chcę bronić gościa, ale czy to nie jest przypadkiem tak, że zaakceptowałaś siebie i przez to przestałaś walczyć? Zaczęłaś coraz bardziej tyć? Cóż jeśli mu się nie podobasz wizualnie to raczej nie zmienisz tego nie zmieniając siebie. Pytanie czy tego chcesz? Czy chcesz chudnąć dla niego? A może lepiej zawalczyć dla samej siebie? Jeśli kochasz samą siebie to zostaw chłopaka i szukaj kogoś komu nie przeszkadza grubsza dziewczyna.

No właśnie dzisiaj już mu powiedziałam, że nie jestem ubezwłasnowolniona żeby nie móc pójść do sklepu i kupić tego na co mam ochotę. 

Mnie nie o to chodziło zupełnie :) Można jeść co się chce i się akceptować ale tłumaczenie się chorobami jeśli jednak się nie je czysto jest bez sensu :) 

Ja uważam, że w ogóle facet wyczuł jakąś tam słabość autorki (po tych przejściach itp) i jest wstrętnym dziadem, który to wykorzystuje i dlatego uważam, że warto rozważyć czy w ogóle warto brnąć w taką relację (moim zdaniem nie warto).
Nie uważam, że dogryzanie tym samym jest dobrym rozwiązaniem bo to tylko spowoduje eskalacje złości i frustracji. Można jednak spróbować znaleźć w sobie siłę na asertywność i stawianie granic. Tacy faceci mogą być "grzeczni" jeżeli się ich do pionu postawi i wyraźnie pokaże, że się na coś takiego nie godzimy. Tylko jak ktoś ma problemy swoje jeszcze nieprzepracowane to tej siły może w sobie nie znaleźć. 

Jak ci zle w zwiazku, to go zakoncz. Z mojej perspektywy to wyglada tak, ze on chcialby zebys Ty byla inna (szczuplejsza) i Ty bys chciala zeby on byl inny (bardziej uprzejmy, kochajacy). Zamiast zmuszac siebie nawzajem do czegos na co nie macie ochoty (Ty schudnac, on zmienic swoje zachowanie), nie lepiej poszukac kogos innego?

Ogólnie to się staram stawiać granice. Mówię, co mnie boli i co leży na sercu. Nie zatajam tego. I nie pozwalam sobie i może dlatego są kłótnie i problemy. Bo ja usłyszę z ust jego mamy: ty przytyłaś musisz zacząć się odchudzać i jest mi przykro z tego powodu a od niego usłyszę: znów się przypierd***** i taka rozmowa z nim. On mi walnie tekstem obraźliwym mówię, że jest mi przykro i że boli co mówisz i nie mów tak to to samo: znów się przypierda****

przeczytałam Twoja wypowiedź dokładnie i mam mieszane uczucia. Oczywiście dopieprzanie się jest mocno irytujące i zwyczajnie nie fair. Ale... z tego co napisałaś, to wyraźne przytyki dotyczą tego co jesz, natomiast to jak Cię odbiera to dopiero na nim wymogłaś. A to nie są przytyki o tym samym cięzarze gatunkowym. Zdecydowanie. Może te uwagi były też jakieś inne, ale z pierwszego postu to nie wynika, a przecież własnie w pierwszej wypowiedzi zazwyczaj pada najuczciwsze przedstawienie zagadnienia. Rozumiem, że rozgoryczenie jest, bo to jest zwyczajnie przykre, ale może on nie jest tak brutalnie nie w porzadku jak byś to chciała widziec. 

i już misia usprawiedliwiasz. on nie pracuje i śmie ci mówić że będziesz się tylko patrzeć na jedzenie?? jest wredny, nie pracuje ale na konsolkę miał kasę i jeszcze w pakiecie jebnięta mamusia zakochana w swoim synku:) zwiewaj stamtąd bo za parę lat będziesz strzępkiem nerwów

zgadzam sie z powyzszym, bez sensu piszesz o insulinoodpornosci, kiedy zajadasz sie majonezem, chipsami i nie napisalas czym jeszcze. Może chlopak widzi, ze grubniesz z miesiaca na miesiac i ci to komunikuje.

Oczywiscie nie twierdze, ze powinnas sobie brac te slowa do serca, zawsze mozesz go zostawic i jesc do woli bez czyjegos dogadywania