Temat: Co sądzicie o takiej sytuacji...

No dobrze, ale nawet jeśli jest nieśmiały jakieś sygnały musi wysyłać, prawda?

Ty nie musisz też działać bezpośrednio.

Możesz powiedzieć "tak dobrze nam się rozmawia, masz ochotę...." i tutaj zaproponuj coś niezobowiązującego 

reszta należy do niego :)

P.S. chyba że chodzi tylko o seks, tutaj "polująca" kobieta jest spełnieniem marzeń faceta (tak twierdzi literatura)

ja tak miałam.. przyjaźniliśmy się długo ;p no i pewnego razu nie wytrzymałam i powiedziałam mu na lodowisku że się zakochałam... był zdziwiony. zaczął odwiedzać mnie raz w tygodniu oglądaliśmy filmy spędzaliśmy cza razem ale neutralnie dopiero po pół roku zaczął się starc o mnie ;p no i tak już mija rok razem ;p tyle, że on nie lubi okazywać uczuć, przytulać się, całować znaczy lubi ale nie przy innych.. no i ja ciągle go doprowadzam do ładu bo jest baaaardzo wstydliwy;p

Ja jestem za subtelnym okazywaniem zainteresowania. Pocałunek ok, a potem "dobranoc" kiedy on myśli ze zaraz go zaprosisz...czuly dotyk tez ale nie za często żeby się nie przyzwyczaił za szybko. Pozwól się gonic jak przysłowiowy króliczek, krok do przodu i krok do tyłu wtedy kiedy najmniej on się tego spodziewa. Nie bądź na kazde skinienie bo będzie wiedział ze ma cie w garści i przestanie się starać...pozwol mu się zdobyc...

Najgorzej to było, jak byłam dzieciakiem i nieporadnie mówiłam jakiemuś chłopakowi, że mi się podoba - to to się kończyło różnie :-PPP 

Nie mam problemu z okazaniem zainteresowania jako pierwsza. Uśmiechanie się, złośliwo-zaczepne żarty (znaczy nie jakieś chamstwo, takie drobne "nabijanie się" ;-PP), propozycje spędzania razem czasu (niekoniecznie od razu coś w stylu randki, po prostu - zależnie od sytuacji - nawet takie drobiazgi, jak ej, mam dużo toreb do przyniesienia z samochodu, chcesz mi pomóc?), po prostu zwykłe wyrażania zainteresowania - po kilku takich próbach nawiązania kontaktu już zwykle wiadomo, czy druga strona jest zainteresowana "co się będzie działo dalej", czy nie. Zresztą - jeśli nawet zaproponuje się komuś randkę, np. pójście do kina i ten ktoś odmówi, to czy świat się zawali? Będzie chwilę smutno i tyle. Pewnie, jest trudniej, jeśli ta druga osoba jest nieśmiała, ale zawsze warto spróbować. Nie uważam to za jakieś nietakty albo inne bzdury w stylu "o nie, to się nie uda, mężczyzna musi być pierwszy, bo inaczej to znaki na niebie się nie zgadzają" :-P 

Ja pierwsza pocałowałam mojego faceta, czy to się liczy?

I niestety nie zawsze to tak działa, że jak facetowi podoba się kobieta to 'zaatakuje'.

Na ogół rzeczywiście tak jest, ale nie zawsze. Faceci tez potrafią nie wierzyć w siebie, tkwić w pokręconych relacjach itp. itd. Jak Ci się ktoś podoba pokaż mu to :) Tak uważam.

Podpisuję się, a jestem - uwaga, uwaga - feministką :) Nie mówię, że jestem za tym, żeby spozierać na niego spod półprzymkniętych powiek i powlekać swe blade lico rumieńcem niczym Oleńka Billewiczówka, ale moim zdaniem nie warto sobie i jemu "psuć zabawy". To jednak trochę tak jakby mysz zaczęła polować na kota. Jeszcze zależy o jakim zainteresowaniu mówimy, bo jakoś przecież trzeba drugiej stronie dać znać, że może zacząć polować ;) - ale dla mnie granicą jest uśmiech i luźna rozmowa. Nie wyobrażam sobie np. poprosić o numer telefonu. I nie zapomnę do końca życia tego jak mojej koleżance spodobał się facet, więc zaczęła go dość nachalnie podrywać (nachalnie w mojej ocenie) - na zasadzie dosłownie uwiesiła mu się na ramieniu z jakiś dwuznacznym tekstem - cofnął się jak oparzony, a jej potem było głupio. No i nie wiem, ja mam alergię na nieśmiałych ludzi (tak, taka jestem paskudna), więc im nigdy nie pomagam, jak się przełamią to dobrze, jak się nie przełamią to drugie dobrze - nie chciałabym potencjalnie reszty życia spędzić z kimś kto mnie irytuje swoim sposobem bycia.