Temat: Pierwszy , zdecydowany krok?

Spotykam się z pewnym chłopakiem już od bardzo dawna, nawet tutaj o tym pisałam. Mianowicie o tym, że czasem ma swoje "ciche dni" i się nie odzywa, a innym razem spotykamy się i zachowujemy jak para. Ostatnio powiedział mi, że jest niezdecydowany, że sam nie wie dlaczego tak ma, że to nie jest kwestia tego, że nie chce ze mną być, a raczej tego jak on to powiedział - niezdecydowania. Mamy jego zdaniem dalej być przyjaciółmi jak do tej pory (chociaż nie zachowujemy się jak przyjaciele) i jak on to śmiesznie napisał "zobaczymy czy będę mógł być Twój".  Szczerze mówiąc już dawno bym go olała ale od 1,5 roku bycia samej i nie zainteresowaniem się żadnym facetem po nieudanym związku, to właśnie do niego coś poczułam, zaczęło mi zależeć i nie jest mi tak prosto po prostu to zostawić póki jest jeszcze jakaś szansa. Może jemu jest tak łatwiej, takie spotykanie się w sumie bez żadnych zobowiązań ale ja już tak nie mogę, powiedziałam, a raczej obiecałam sobie, że muszę coś z tym zrobić. Nie mogę dalej żyć nadzieją, że w końcu coś z tego wyjdzie. Postanowiłam więc na następnym spotkaniu postawić mu jakby takie ultimatum, chce mu powiedzieć, że tak nie może być dalej, że musi się w końcu zdecydować czy chce być ze mną czy też nie... Za długo się to ciągnie. Myślicie, że takie postawienie mu jakby nie mówiąc warunku jest dobrym pomysłem? Czy taki zdecydowany, pierwszy krok nie odstraszy go jeszcze bardziej? Nie przywykłam do takich sytuacji, zawsze to facet wychodził z inicjatywą więc nie wiem jak mam się zachować...
Dodam, że ostatnio napisał mi smsa, że ma ostatnio takie uczucia, że żałuje tego, że nie jesteśmy jeszcze razem i to wszystko jego wina... Pogubiłam się już w tym wszystkim, nie chce tego kończyć póki nie będę wiedziała na pewno, że nic z tego. Nie należy on również do facetów, którym zależy tylko na jednym lub bawiącym się dziewczynami, jest właśnie troskliwy, miły, porządny tylko co najgorsze niezdecydowany!