Temat: popełniłam błąd?

Cześć dziewczyny! Muszę się wygadać, chyba popełniłam błąd, sama nie wiem :(
To ja - studentka, która stwierdziła, że może przyda się jej kurs pedagogiczny. Miałam długo praktyki, rozłożone na 3 miesiące ze względu na studia, to sporo czasu, poznałam dużą część szkoły i poznałam jego - uczeń klasy maturalnej, przystojny, mój typ, zabawny, super charakter, ale nie miałam z nim zajęć. Nie siedział mi w głowie, wiedziałam, że jest uczniem, jednak gadaliśmy, początkowo mówił mi na "pani", ale później zaczęliśmy stawać się kuplami, coraz częściej siedziałam na przerwach z nim, pomagałam mu z nauką. Praktyki się skończyły, a my zaczęliśmy razem wychodzić na imprezy i świetnie bawić się w swoim towarzystwie - na zasadzie przyjaźni. Wiedziałam o nim coraz więcej, on o mnie też, spotykaliśmy się po moich zajęciach na uczelni, czasami czekałam na niego obok szkoły i szliśmy na kawę albo zakupy. Oczywiście i jego i moi znajomi widywali nas nie raz.

Nie powiem - największe ciacho w szkole i ja szara myszka wśród 18-latek, które dla mnie były dużo ładniejsze i miały ciekawsze życie od mojego. To było dziwne. Niestety później dowiedziałam się, że podbija do niego właśnie jedna z tych dziewczyn, które uznałabym za ideał, ale oprócz wyglądu była dodatkowo bardzo inteligentna i jak dla mnie pasowałaby do niego.

Gdzie mój błąd? Ona któregoś dnia czekała na mnie przed uczelnią, był koniec roku, powiedziała mi, że bardzo jej należy na nim, że nigdy czegoś takiego nie czuła i czy wyobrażam sobie być z nim. A mnie wmurowało, powiedziałam coś w stylu, że przyjaźnimy się, a ona spytała czy mogłabym się trochę usunąć żeby zobaczyć czy w ogóle da jej szansę (oni znali się od dzieciaka). Wycofałam się, wróciłam do rodzinnego domu, powiedziałam mu, że muszę sobie wszystko ułożyć i zniknęłam z jego życia, minął miesiąc przez który on ciągle próbował się do mnie odzywać, wiedziałam, że to już nie jest etap "ja cię lubię", ale "ja coś do ciebie czuję", ale nie chciałam być nie fair. Po miesiącu odpuścił, ale ja wiedziałam, że myśl, że jest ode mnie młodszy była głupia.. Zależało mi, był moją bratnią duszą.. Odezwałam się do niej żeby być pewna, że mam wolną drogę, ale nie miałam - ona powiedziała, że między nimi jest coraz lepiej, widziałam na fb, że gdzieś razem byli, on coś do niej pisał.. Na magisterkę wybrałam więc miasto z daleka od poprzedniego, ale za tydzień zaczynają się studia, a mi jest cholernie przykro, że jego tam nie będzie.. Czuję się cholernie samotna i mam taką pustkę w sobie, odpuściłam, bo wiedziałam co ona czuje, wiedziałam, że jak byłam w jej wieku to bardzo cierpiałam jak chłopak na którym mi zależało znalazł sobie inną.

Czy to był błąd? Co byście zrobiły na moim miejscu?:(( Czy mam teraz coś robić czy zapomnieć?