Temat: brzydki ale fajny facet?

Effusia90 napisał(a):

virginia87 napisał(a):

ohoho... co to my tu mamy księżniczkę... z wieży ciśnień chyba....

 aż sobie sprawdziłam co to znaczy :D 

chyba_pesymistka napisał(a):

szkoda chłopaka, a Ty księżniczko dalej szukaj księcia. zobaczysz jak to będzie - gdy inna "księżniczka", która być może będzie ładna, ale nie tak płytka jak Ty sprzątnie Ci go sprzed nosa. Bo jeśli on jest fajny, to prędzej czy później kogoś zainteresuje swoją osobą.

virginia87 napisał(a):

Effusia90 napisał(a):

virginia87 napisał(a):

ohoho... co to my tu mamy księżniczkę... z wieży ciśnień chyba....

 aż sobie sprawdziłam co to znaczy :D 

i jak? fajne? :D

LadyJo napisał(a):

Może Ci się zacząć podobać z czasem, nie każdy zakochuje się na trzy cztery, czasem potrzeba ciut więcej czasu. Troszkę mnie tylko dziwi to, że Ty się go wstydzisz. I to do tego stopnia, żeby nie móc go pokazać znajomym, czy rodzicom... Ale może to też minie z czasem. Chyba że np. sama masz jakieś kompleksy i to stąd te problemy...Facet moim zdaniem zdecydowanie nie musi być ładny. Kobieta zresztą też niekoniecznie. Ale muszą mieć to "coś". Wzrok, zapach, głos, gesty, chód... Taki np. Willem Defoe jest koszmarnie brzydki, podobnie John Porter, a mimo to "z łóżka bym ich nie wyrzuciła" ;) A to dlatego, że mają w sobie jakąś charyzmę. 

RybkaArchitektka napisał(a):

Kochana, facet nie może być ładniejszy od anioła, ale musi być ciut ładniejszy od diabła ;-) A tak na serio...jeśli szaleje, jest za Tobą, oczy ma fajne (oczy zwierciadłem duszy), jest ciut starszy (6 lat? wspaniale) i masz z nim o czym gadać, to daj spokój..reszta się nie liczy. Wiesz, ja tak miałam z moim mężem, ale gdy się poznaliśmy. Za nic, ale to za nic mi się nie podobał. Ostatnia osoba na kuli ziemskiej, którą brałabym pod uwagę jako kandydata na kandydata. Poza wyglądem (który mi u Niego nie odpowiadał, no po prostu nie i już! ) reszta ok. Potrzebowałam bardzo dużo czasu, żeby się przełamać - 1,5 roku. I tak cud, że czekał, pomimo iż no naprawdę nie mogłam. Oczywiście nie mówiłam Mu o tym tak dosłownie. Ale czekał, walczył, nie dawał o sobie zapomnieć.Teraz jesteśmy małżeństwem. W ogóle mi to nie przeszkadza to co przeszkadzało (ja akurat nie przypominam księżniczki, ale miałam jakiś inny ideał kandydata w głowie, taki typ faceta). A facet jest boski, dba o mnie, kocha mnie i nasze dziecko i daje nam to odczuć na każdym kroku. Dobry człowiek. Najważniejszy jest charakter, bo wygląd się zmienia, a charakter zostaje. Jak jest parszywy charakter i nie masz z tym kimś o czym rozmawiać na stare lata - katastrofa. Nie przejmuj się tymi wątpliwościami. Dobrze, że przyznajesz się do nich sama przed sobą. I to, że się nimi podzieliłaś tutaj z nami może pomoże Ci rozwiązać Twój dylemat wewnętrzny...i odpowiedzieć na pytanie -co dla Ciebie jest najważniejsze. I powiem Ci jedno też - nad wyglądem można popracować. Mój chłop tak się zmienił, że szok. Schudł sam od siebie, inaczej się nosi, zawsze umyty, zadbany, wypachniony. Od uczuć, od przytulania, kochania, też Mu się twarz zmieniła. Naprawdę. Wyprzystojniał i podoba się wszystkim moim koleżankom. Aż jestem zazdrosna ;-)

Agacia280 napisał(a):

Wygląd sie nie liczy, ważniejsze jest co ma w środku. ;p