Temat: trudne poczatki związku

Mój pierwszy rok związku to była makabra.

Pewnie można stworzyć taki związek. Mój facet na początku strasznie mnie irytował ale może własnie dlatego się w nim zakochałam. 

U mnie na początku było fantastycznie! :) Teraz jest bardzo dobrze choć wiadomo nie ma już takich fajerwerków jak na początku (no dobra, czasami są ;p). W sierpniu minie 6 lat jak jestem ze swoim :)

ja jestem na takim etapie docierania sie....lecą "talerze" co drugi dzień ale ja jak i mój chłopak mamy charakterki;) duzo ze soba rozmawiamy albo w 4 oczy albo piszemy o tym co jest nie tak!  to tak jak drzewo...młode chwiejne...moze sie złamac hehehe. ale jest ok ;) kocham go jak chlercia:D

tak, mialam taki poczatek. partner byl trudny m.in przez wymagania  (wyglad, figura, pracowitosc) no i ze nie chcial miec dziewczyny,

teraz swiata poza mna nie widzi, dba o mnie, ja tez wzielam do serca sobie jego rady
tak jakby mnie wychowal na nowo

 
Skąd ja to znam u mnie było tak samo,a teraz jesteśmy 2,5 roku razem i za 1,5 roku bierzemy ślub i nie wyobrażam sobie życia bez niego :)

Moje początki były trudne. Oboje bardzo się kochaliśmy, była to miłość od 1 wejrzenia. Jednak moja bratowa robiła wszystko byśmy się rozstali - nie akceptowała mojego męża, on wiedział wiele o jej rodzinie tylko że to nie typ plotkarza, a jego rodzina była dla niej ujmą, bo patologiczna. Wymyślała różne historie i różnymi sposobami próbowała namówić moją matkę by nie pozwoliła się nam widywać. Mam na początku zaczęła ulegać, ale ja powiedziałam że ja mojej bratowej i mojemu rodzeństwu nie wybieralam partnerów i nikt nie ma prawa mnie wybierać. Mam przystała za mną. Później ich plan polegał na tym by wysłać mnie na studia do Warszawy, by nasze kontakty się urwały. Postanowiliśmy że jak zajdę w ciążę to nas nie rozdzielą. I tak jestem matką od 8 lat i mam najwspanialszego na świecie męża (11 lat razem), którego kocham po nad wszystko, oraz dwójkę cudownych chłopców.

Ojjj Renesamee ja przez dłuższy czas też miałam tak jak i ty... musieliśmy z moim mężem długo walczyć żebyśmy mogli być razem... tylko że w naszym przypadku dosłownie wszyscy byli przeciwko nam... i to bezpodstawnie... Ale wytrwaliśmy ;) i w lipcu tego roku minie 6 lat od kiedy sie spotykamy, a teraz jesteśmy półtora roku po ślubie :))

U mnie był ciężki początek z tego względu że eks lubego narobiła afery że on ciągle z nią jest a ja się wpieprzyłam, przy czym ja nie miałam pojęcia że on kogokolwiek wcześniej miał i to z mojego osiedla, bo nie byliśmy jeszcze na etapie gadania o związkach, przesżłości itp. o tak spotykaliśmy się jako koledzy. Luby wytłumaczył że nie jest z nią 2 miesiące a ona ciągle sobie robi nadzieje że on do niej wróci itp. Później wyszło że to prawda co on mówi. Niemniej jednak zalazła nam za skórę porządnie ale jak by nie ona to nie wiadomo czy kiedykolwiek byśmy byli razem, bo nasza znajomość rozwijała się bardzo, bardzo wolno (a ja się szybko nudzę człowiekiem w takich sytuacjach i odpuściłam w ten sposób masę kolesi), a kiedy ona zaczęła kręcić afery trzeba było szybko działać i mój luby już po 28 dniach spotykania się "kumpelsko" zapytał czy z nim będę :D