Temat: pierwszy chlopak

Nie możesz mu tej zmiany wizerunku zainsynuować?

Pierwszego chłopaka miałam w wieku 16 lat, ale byliśmy ze sobą dość krótko.


Mam koleżankę 25 lat która nie byla nigdy w związku, szczupła, taka przeciętna, ani piękna ani brzydka, sympatyczna, mądra, nie wiem o co z nią chodzi...

Odkąd pamiętam z chłopakami miałam złe relacje - bójki, kłótnie. Pierwszy raz spodobał mi się chłopak kiedy miałam 16 lat, ale mimo iż w normalnym życiu nieuczuciowym nie mam problemu z nieśmiałością, wstydziłam się zrobić jakiś krok, aż tu bum - ponad rok później chłopak był z jedną z moich lepszych koleżanek. Później różnie było, ale teraz wstydzę się, że nigdy z nikim się nie całowałam, nikt mnie nie przytulił, powiedział, że potrzebuje, nigdy nie byłam na randce, nikt nigdy o to nie zabiegał, o mnie, a teraz mam prawie 22 lata. Czy próbowałam to zmienić? Owszem. Ale chodzenie na imprezy i dawanie się obmacywać pierwszemu lepszemu to nie w moim stylu. Próbowałam zaakceptować siebie, wszyscy zawsze mi mówili, że jestem ładna i nikt kto mnie nie zna nie powiedziałby, że nigdy faceta nie miałam, ale popadłam w dalsze kompleksy aż w końcu w zaburzenia odżywiania - uparcie wierzyłam, że kiedy będę chuda to wszystkim szczęki opadną a faceci będą walić drzwiami i oknami. Sprawdziło się tylko to pierwsze. Wśród znajomych uparcie udaję, że jestem sama, ale nie samotna i czekam aż się jakiś pojawi, ale tak na prawdę jestem piekielnie samotna i przeszkadza mi to co raz bardziej, a powtarzanie przez najbliższych przyjaciół - "znajdź sobie kogoś" bardziej mnie denerwuje niż pomaga, bo powiedzieć zawsze łatwo.

18. znam dziewczyne, ktora ma 22 chyba i nie miala nikogo jeszcze, mimo, ze jest naprawde ladna, szczupla i inteligentna. jej sie poprostu nie spieszy.

Ja jakos w podstawówce miałam pierwszego chłopaka
A takiego poważniejszego to jak miałam 15 lat

16 lat pierwszy i jestem z nim do dzis.

Pod koniec lata skoncze 24 lata i nigdy nie mialam partnera. Jestem raczej odludkiem, a moja odwieczna niska samoocena i obecna nadwaga nie ulatwiaja mi ozywienia zycia towarzyskiego. W sumie nie mam absolutnie zadnych znajomych w realu, tylko w necie (zrobil sie ze mnie no life o.0), bo dawne kolezanki ze szkoly sie nie licza, zreszta to bylo dawno temu i mam z nimi kontakt tylko na fejsie. Kiedy mialam 11 lat, po przeprowadzce zmienilam szkole publiczna na nauke domowa, i to chyba byl duzy blad bo w szkole jednak nalezy sie do jakiejs paczki, ma sie kolezanki itd, a w ten sposob cale moje nastoletnie zycie spedzilam tylko z rodzenstwem, raz na wakacjach odwiedzilam dawne kolezanki ale to bylo w 2002 r. a reszta zycia uplynela mi na internecie :/ Wychodze z domu tylko do pracy i na zakupy, rower czy na spacer z psem.

Jestem okropnie niesmiala, praktycznie fobia spoleczna, i nie zanosi sie na to ze moje zycie zmieni sie w najblizszej przyszlosci, chociaz bardzo bym tego chciala, poznac kogos, zakochac sie i byc kochana :(

ja w wieku 14 lat sie pierwszy raz zauroczylam i wtedy myslalam ze to jest TA wielka milosc a teraz sie smieje jaka bylam glupia