Temat: Mam blokadę w łóżku

Odkąd przytyłam i mam lekką nadwagę nie potrafię się normalnie kochać ze swoim partnerem. Jak się poznaliśmy byłam szczupła, on miał kilka kilo za dużo, mi to nie przeszkadzało. Czasem usłyszałam od niego że jestem kluska, bo nie byłam chuda tylko miałam trochę zdrowego ciała, waga w normie. Przyznam, że trochę mi to zaniżyło samoocenę, bo myślałam, że wyglądam dobrze, a tu pulchny facet mówi mi takie coś. Potem przestał, bo mu powiedziałam, że to nie jest miłe. 

Ok 2 lata temu przytyłam do lekkiej nadwagi z powodu brania leków, które powodują apetyt. Na początku nie przejmowałam się aż tak dopóki nie poszliśmy do łóżka. Jak byłam szczupła widziałam, że jest na mnie napalony w łóżku, widziałam to w jego oczach, zachowaniu. Pierwszy raz w łóżku z nim kiedy miałam nadwagę widziałam, że jest speszony? Dostał rumieńca i nie widać było po jego twarzy zadowolenia. Patrzył na mnie w trakcie pustym, bez emocjonalnym wzrokiem. I tak jest praktycznie do dziś. Poczułam wtedy, że chyba mu się nie podobam. Od tej pory seks jest raz na miesiąc lub 2, bo ja mam blokadę. On chciałby częściej, ale dla mnie to jest zbyt ttrudne, bo widzę jak na mnie patrzy. Nie potrafię byś swobodna tak jak kiedyś. Kompleks swojego ciała pogłębiły komentarze jego matki, że jestem gruba i powinnam schudnąć. Wtedy straciłam całą swoją pewność. Poczułam się nikim. On też potrafił mi powiedzieć coś obraźliwego, że przytyłam, ale tylko raz bo zwróciłam mu uwagę i więcej tego nie zrobił.

Sam ma nadwagę ok 10 kg jednak mi nigdy to nie przeszkadzało. Myślałam, że jak ktoś ma nadwagę to bez problemu zaakceptuje mnie pulchniejszą. Myliłam się, z resztą sam powiedział mi niedawno, że szczupłym facetom podobają się często grubsze, a grubym facetom chude kobiety. Jego słowa. 

Odchudzam się, idzie mi to opornie i powoli, ale najgorsze jest to, że mi ciągle brakuje seksu. Mam fantazje, ale nie z nim. Zawiódł mnie. Kłócimy się często, bo nie ma między nami bliskości, ale nie chcę się rozstawać. Staram się o tym nie myśleć, ale czasem mam takie dni, że jestem załamana, bo mój związek wisi na włosku, a mogę polegać tylko na moim facecie. Liczę na to, że może jak schudnę coś się zmieni, ale na to muszę poczekać parę dobrych miesięcy. On w każdej chwili może znaleźć sobie inną, ma własne mieszkanie i jest niezależny, a ja nie mam dokąd wracać. Z resztą boję się, że nie spotkam więcej tak dobrego człowieka jak on, który mnie pokocha.