Temat: Trauma i chora rodzina

Kiedy byłam nastolatka, miałam bardzo stresująca sytuacje rodzinna.Ogólnie miałam traumatyczne dzieciństwo, prze matkę i starsze rodzeństwo. Zabrzmi to strasznie, ale byłam gwałcona przez starszego brata przypuszczam od niemowlęctwa. Pewne rzeczy pamietam, niektóre nowe wspomnienia mi się przypominają w ostatnim czasie. Jednym słowem jest to straszne. Matce bardziej zależało na tym potworze (tfu bracie) dlatego nie wysłała go do swojej rodziny, która go uwielbia do dzisiaj pomimo, ze wiedza co mi robił. Wczoraj znowu miałam pół sen i myśle, ze to były wspomnienia. Myśle, ze podświadomość się otwiera na to co co musi ze mnie wyjść. Jestem przerażona tym,  co może mi sie jeszcze przypomnieć.  Teraz chodzę na terapie, do psychiatry i biorę leki, bo choruje. Byłam także niedożywiona i pewnie dlatego choroba się ujawniła. W wieku nastoletnim miałam niedokrwistosc, która jest objawem niedoboru B12. Matka wolała wydawać na papierochy niż na jedzenie. Ciagle czegoś brakowało, nie mówiąc o zdrowym jedzeniu, pełnowartościowym. Moja matka już nie żyje, ale czuje nienawiśc, ze tak mnie skrzywdziła, w tym cała rodzina. Wszyscy sa po stronie brata gwałciciela. Radze sobie raczej Ok, bez większych sukcesów, ale to wszystko uczy mnie pokory i bycia dobrym czlowiekiem . Wierze w karme. Widocznie tak miało być. Przepraszam za błędy chciałam się wygadać. 

Edycja: w wieku nastoletnim, moja matka rozchorowała się psychicznie. Nie miałam wsparcia w nikim i bałam się swoich braci, jeden gwalciciel, bałam się, ze ponownie mi coś zrobi, bo miał na to ochote. Ciagle mi dogadywal i powiadał chore rzeczy. Ja nauczyłam się bronić poprzez krzyk i agresje. drugi ciagle się na mnie wyzywał, straszył, myśle, ze może być psychopata. Byłam jednym słowem prześladowana i sama zwariowałam. Skutki tego wszystkiego ponoszę do dziś. Na sadzenie się nie mam ani ochoty ani sił .