© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
22 lutego 2013, 11:52
Edytowany przez iwcia5100 22 lutego 2013, 12:04
22 lutego 2013, 15:25
Jak ja chodziłam do psychologa to dostałam taką kartkę do podpisania na pierwszym spotkaniu, na której wyraźnie było napisane, że psycholog w razie zagrożenia mojego życia (np. myśli samobójcze, próby samobójcze, jakieś okaleczanie się itp.) ma prawo powiadomić odpowiednie osoby np. rodziców. I to nie tak, że psycholog Cię oszukał, to świadczy o jego profesjonaliźmie. Tym bardziej, że jesteś osobą niepełnoletnią.
22 lutego 2013, 15:29
22 lutego 2013, 15:31
Psycholog postąpiła prawidłowo, problemem jest zachowanie Twojej mamy.Jak najbardziej wróć na terapię i koniecznie opowiedz swojej psycholog o tym jak wyglądała reakcja Twojej mamy oraz to, że Ci nie wierzy i nie chce uczestniczyć w rozmowach 'bo jej się nie chce'.
22 lutego 2013, 15:33
Ta pani ma wysokie kwalifikacje nawet bardzo.
22 lutego 2013, 15:35
Dokładnie. Psycholog musiała powiadomić Twoją mamę, bo to zagraża Twojemu życiu.W szkole często mówili, że jak Ci się przyjaciel zwierza i mówi, że chce się zabić albo coś sobie zrobić to powinnaś jak najszybciej poinformować jego rodziców. Bez względu na to czy powiedział Ci to w tajemnicy czy nie. Twoja sytuacja to coś podobnego, było to do przewidzenia, że Twoja mama się o tym dowie.Psycholog postąpiła prawidłowo, problemem jest zachowanie Twojej mamy.Jak najbardziej wróć na terapię i koniecznie opowiedz swojej psycholog o tym jak wyglądała reakcja Twojej mamy oraz to, że Ci nie wierzy i nie chce uczestniczyć w rozmowach 'bo jej się nie chce'.
22 lutego 2013, 15:55
22 lutego 2013, 16:16
No chyba nie, skoro tak się zachowała...Ta pani ma wysokie kwalifikacje nawet bardzo.
22 lutego 2013, 16:50
22 lutego 2013, 16:52
To nie jest żadne knucie.W takich przypadkach (czyli zagrożenie życia) psycholog kontaktuje się z rodzicami, informuje jak sytuacja wygląda i proponuje rozwiązania. Wtedy obywa się terapia z psychologiem id o tego obserwacja rodziny, próby pomocy itd. Gdyby psycholog poinformował dziewczynę, że chce porozmawiać z matką, zapewne ta przerwałaby terapię. Błąd popełniła jedna osoba. Matka."Knucie " za plecami i jeszcze tekst "Nie mówić córce" to mi ręce opadają.Ja na miejscu autorki bym poszła na spotkanie z psychologiem i kulturalnie powiedzieć jej że się na niej zawiodłam.
22 lutego 2013, 17:00
Jak najbardziej wróć na terapię i koniecznie opowiedz swojej psycholog o tym jak wyglądała reakcja Twojej mamy oraz to, że Ci nie wierzy i nie chce uczestniczyć w rozmowach 'bo jej się nie chce'.Sama pisałaś, że jej zaufałaś i potrafiłaś się przed nią otworzyć.Czyli mam iść do niej i kontynuować terapię?
