Temat: czy wygląd to naprawde nie wszystko ? Jaki macie do tego stosunek?

Powiem Ci tak. Ja z kolei miałam często na odwórt. Trafiałam na zajebistych chłopaków ale po jakimś czasie odczuwałam, że nie jesteśmy na tym samym poziomie rozumowania, że tak grzecznie się wyrażę. Nie mogłam z taki być więc myślę, że w drugą stronę jest to samo. Ja mam swojego mężczyznę na którego jak patrzę to aż mi isę oczy świecą, przez to jaki jest kochany, i jaki śliczny ;-)

Uwazacie że aby byc z kimś ten ktos musi mieć coś w sobie co was przyciąga, co sprawia że chcecie się z nim spotykać więc ja pisze, że dla mnie ,,tym czymś'' był charakter ale teraz chłopak sie zmienił, może nie kolosalnie ale boje się że może byc jeszcze gorzej, boje sie że nie będe miała na czym oprzeć tego związku a mimo pozorów jakie mógł stworzyć ten wpis zależy mi na nim. nie chciał nic zataiać dlatego napisałam że wydaje mi się że mogłabym mieć kogos ładniejszego bo poprostu taka jest prawda 

mogłabym mieć kogos ładniejszego bo poprostu taka jest prawda - i wracamy do punktu wyjścia. Ja stąd spadam, prze4rasta mnie to

Chyba dobrze Cię rozumiem, bo kilka lat temu też byłam w takiej sytuacji. Miałam 21 lat, zdecydowałam się po 4 latach związku rozstać ze swoim chłopakiem, bo, nie wdając się w szczegóły, czułam, że jak się nie rozstaniemy to przez całe życie będę miała wrażenie, że "mogłam być z kimś lepszym". Może to brzmi idiotycznie, ale takie myśli czasem się pojawiają. Przez następne dwa lata byłam singielką, wreszcie zdałam sobie sprawę, że może inni są przystojniejsi czy bardziej zabawni, ale wcale nie mają tego, co ceniłam i w czym się zakochałam w swoim byłym. No i wróciliśmy do siebie, żadne myśli o zrywaniu mnie nie nawiedzają, czuję, że podjęłam już swoją decyzję na całe życie. I że jestem z niej zadowolona. Ale gdybym wtedy nie zerwała, nie dowiedziałabym się tego. Myślę że ważne było to poczucie, że to ja wybieram, bo wcześniej to jemu zależało bardziej. Czyli rada: może zróbcie sobie przerwę i zdecyduj się, czego naprawdę chcesz?

nie rozumiem dlaczego tak cie to boli i dlaczego traktujesz to jako dziecinne a nie szczere? może ja to źle napisałam ale ogólnie chodziło mi o to że w ciągu mojego związku miałam kilku innych kandydatów z którcyh zasze rezygnowałam a którzy byli atrakcyjniejsi od mojego obecnego chłopaka  stąd mój wniosek

mialam kiedys podobna sytuacje, bylam 4 lata w zwiazku z malo atrakcyjnym facetem i ciut nizszym ode mnie i to najbardziej mi przeszkadzalo. traktowal  mnie jak bardzo dobrze charakter super, sprawy lozkowe tez, ale nie zadawalal mnie wizualnie c tak to nazwijmy. zwiazek sie skonczyl. poznalam zajebistego faceta pod wzgledem wygladu za to z trudnym charakterem. jestem z nim od 12 lat, jestessmy po slubiee mamy dwojke dzieci i wiesz co teraz juz sie nauczylam z nim zyc ale byly momenty ze zalowalam ze postawilam na wyglad.  niestety nie spotkalam nigdy nikogo takiego zeby byl i  wyglad i charakter super. nie mogepowiedziec ze teraz jestem nieszczesliwa ale uwierz wiele przeszlam zeby bylo ok i duzo musialam w sobie zmienic, takze uwazam ze wyglad to tylko maly procent sukcesu. trudna decyzja tym bardziej ze jestes bardzo mloda, ale pamietaj nie zawsze w zyciu otrzymujemy to co bysmy chcialy. mam 32 lata i wiem co pisze, nawt zauroczenie super wygladem kiedys przemija i inne rzeczy staja sie wazne

Prędzej czy później nawet bardzo przystojny facet będzie siwy, łysawy, pomarszczony i zmęczony życiem. Zupełnie tak jak Ty.

związek to musi być i przyjaźń i pociąg fizyczny. jeśli nie ma jednego albo drugiego to nie związek.

wstydzisz sie go?! to nic z tego nie bedzie...a bedzie jeszcze gorzej sama zobaczysz