Temat: Zaburzenia odżywiania

Siedzę i myślę od czego zacząć mojego posta, bo mam mały mętlik w głowie..

Może od początku.... Mam 35 lat, jako dziecka byłam otyła, w wieku nastu lat postanowiłam to zmienić, wykluczyłam zupełnie słodycze ze swojej diety i ograniczyłam jedzenie, udało mi się schudnąć i stać się szczupłą nastolatką...Przez dłuższy okres czasu udawało mi się utrzymywać wagę..niestety o słodyczach mogłam tylko pomarzyć......po zjedzeniu chociażby kawałka czekolady miałam okropne wyrzuty sumienia.... Zaszłam w ciąże przytyłam wtedy 21 kg, po ok 2 latach po urodzeniu dziecka udało mi się schudnąć w sumie 25 kg i znowu mogłam cieszyć się szczupłą figurą (niektórzy twierdzili nawet, że ciut za szczupłą, ważyłam wtedy ok 55 kg przy wzroście 172 cm). Od tego czasu minęło kilka lat ja znów przytyłam kilka kg obecnie waże coś koło 60 kg.... Mój główny problem polega na tym, że o odchudzaniu myślę praktycznie od momentu kiedy się budzę do zaśnięcia......Po zjedzeniu czegoś słodkiego mam straszne wyrzuty sumienia podobnie jest kiedy zjem czegoś ciut więcej.... Na pewno nie mam bulimii hmmm.....nie wyglądam jak anorektyczna a jednak wydaje mi się, że zachowuje się jak ona.....ciągle wydaje mi się, że wyglądam jak słonica, że za dużo ważę..... Poradźcie coś jak z tym walczyć co powinnam robić mam wrażenie że się gdzieś z tym pogubiłam.....a nastolatką już przestałam być jakiś czas temu.....