Temat: Szybka akcja serca?

jeśli to coś pomoże to siostra jak była mała miała jakies problemy z sercem -ale juz wyleczone i na zadne badania nie jezdzi juz od 10 lat napewno, 

mama ma nadczynnosc tarczycy

Hej, pół roku temu miałem podobną sytuację.
Po wieczornych joggingu,w ciepłym okresie biegam regularnie wstając nawet o 4 rano kiedy całe miasto pogrążone jest jeszcze we śnie, po godzinie kiedy wróciłem do domu serce samoistnie zaczęło bić jak oszalałe, zacząłem odczuwać duszność i kłucie w klatce piersiowej, przez chwilę nie mogłem oddychać, z trudem łapałem oddech który stawał się coraz boleśniejszy i płytszy, obrazem przed oczami stawał się coraz mniej wyraźny w końcu czułem sytuacja wymyka się z pod kontroli. Kończyny zrobiły się sine, a ja cały drgałem z zimna. Czułem wyraźnie jak oczy mi się zamykają. Trafiłem na pogotowie, sytuacja się ustabilizowała, szybkie EKG serca nic nie wykazało, otrzymałem kilka specyfików na uspokojenie i znalazłem się w domu. Przez kolejne tygodnie serce biło nierównomiernie, głośno, wyraźnie słyszane. W między czasie rodzinny lekarz, słowa lekarza "podejrzeam ZAWAŁ". Nie czekałem - wybrałem się na prywatne badania, które z resztą nie wykazały niczego nie pokąjącego. Pomyślałem - kamień z serca. Problem pojawił się po dwóch tygodniach, trafiłem od razu do szpitala, profesjonalna obsługa, żyły zaczęły pękać podczas pobierania krwi, asystentowało 4-5 ratowników med., po 6 wbitej igle już nic nie pamiętam poza faktem że znalazłem się pod defibrylatorem, diagnoza: nerwica, + prawdopodobnie lekkie niedokrwienie lewej komory serca - nic szczególnego z tym faktem można aktywnie żyć, lekarz który mi oznajmił, przyznał że od urodzenia cierpi na to samo schorzenie - bez obaw. Krótka hospitalizacja, rentgen, holter, ekg wysiłkowe (wpisany na złotą listę :D ) i inne duper szmity - diagnoza: nerwica, od tego czasu staram się podchodzić do wszystkiego z dystansem, jestem osobą którą sporo demonizuje i analizuje, żyję przeszłością - bardzo zły nawyk, staram się żyć chwilą bieżącą i cieszyć się z rzeczy które mnie otaczają, balansuję na cienkiej granicy życia i śmierci, dlatego postanowiłem podchodzić do spraw z pewnym dystansem, moja wierna towarzyszka - z racji braku lepszego imienia, nazwę ją moja własna śmierć może pojawić się nawet w najmniej oczekiwanej chwili. Dziś kończę 23 lata, to doświadczenie mnie zmieniło i pozwoliło popatrzeć na świat z trochę innej perspektywy chciałbym uczynić jeszcze wiele dobrych rzeczy dla siebie i dla innych poprzez wolontariat.